ستون فقرات شما متصل به استخوان شانه يا كتف شما است. استخوان كتف شما متصل به استخوان گردن بوده و استخوان گردن نيز هنگام گفتگو با تلفن همراه به گوشي تلفن متصل ميشود.
دو پژوهشگر به نامهاي لين جونگ و مايكل لايبشر در دانشگاه رايس واقع در شهر هيوستون، ايالت تگزاس به بررسي اين روابط پرداختهاند. آنها مي‌خواهند از اسكلت بدن انسان براي انتقال فرامين به گونهاي معتبر و ايمن استفاده كنند و از اين فناوري در تجهيزات كمكي قابل نصب بر روي لباس يا كاشت تجهيزات پزشكي در بدن انسان بهره ببرند. تحقيقات اين دو پژوهشگر كه از سوي دو شركت مايكروسافت و تگزاس اينسترومنتز حمايت مالي ميشود، ميتواند راههاي جديدي را براي رفع محدوديت افراد معلول در كار با تجهيزاتي مانند رايانهها و دستيارهاي ديجيتالي به ارمغان آورد.
بر اين اساس، كار گروه دانشگاه رايس تصميم گرفت استفاده از صدا را به جاي امواج راديويي بررسي كند. استخوان به عنوان رساناي بزرگ صدا شناخته شده است، اما تاكنون تنها براي انتقال سيگنالهاي آنالوگ در كاربردهايي نظير بررسي چگونگي التيام استخوان پس از شكستگي و تجهيزات امدادي شنوايي كه صدا را خارج جمجمه به عصب شنوايي انتقال ميدهند، مورد بهرهبرداري قرار ميگرفت.
براي آگاهي از اين اقدام كه آيا استخوان ميتواند سيگنالهاي ديجيتال را در مسافتهاي طولاني نيز به عنوان نمونه به يك گوشي از طريق يك حسگر قابل نصب بر روي مچ دست منتقل كند، كار گروه ياد شده يك مرتعش كنندهي كوچك را در بخشهاي مختلف بدن به كار گرفتند. هنگامي كه آنان سيگنالهاي صوتي را از نقاط ديگري از بدن دريافت كردند، متوجه شدند كه سيگنال كليد گذاري شده توسط تغيير بسامد يا به اختصار اف.اس.كي بهترين تمايز را ميان سيگنالهاي صفر و يك پديد آورده است. در سيگنال سازي به روش اف.اس.كي صفر (0) با يك بسامد و يك (1) با بسامد متفاوت ديگري نشان داده ميشود.
آنها سپس چگونگي و ميزان رضايت خود از انتقال اين سيگنالها از طريق استخوان، هنگام ايجاد آنها در نقاطي از بدن را كه تجهيزات ياد شده به صورت عادي بر روي آنها پوشانده شده بود، اندازهگيري كردند. اين نقاط عبارت بودند از مچ دست، بخش تحتاني گوشهاي همراه هنگامي كه روي كمربند نصب ميشوند و در مقابل استخوان لگن قرار ميگيرند و پشت گوش كه گوشيها روي آن قرار ميگيرند. آنها دريافتند كه اسكلت انسان به گونهاي شگفتانگيز و با كمترين خطاي ممكن، حتا كم قدرتترين ارتعاشها را از نقطهاي به نقطهاي ديگر مخابره ميكند. جونگ در كنفرانسي پيرامون شبكههاي بدن كه در شهر فلورانس ايتاليا برگزار شد، گفت: ”اين مساله كاملاً شگفتانگيز است، زيرا تمامي پيوندها مرتبط با چندين استخوان و مفصل هستند.“
پژوهشگران ياد شده كاربرد چنين مرتعش كنندهاي در دريافت كنندهاي كه ميتواند مانند ساعت مچي مورد استفاده قرار گيرد و به عنوان يك انتقال دهندهي سيگنال عمل كند، مناسب ميدانند. بدين ترتيب چنين وسيلهاي ميتواند بگويد كه يك وسيلهي كاشته شده در نزديكي استخوان گوش در چه زماني و به چه ميزاني داروي خاصي را درون بدن ترشح كند. اين قطعهي كاشته شده نيز خود دادههاي دريافتي از حسگرها را به وسيلهي ياد شده مخابره خواهد كرد. به همين شيوه مي‌توان از لغزش دندانها روي يكديگر يا كليك موشواره به انگشتان دست دادههايي را دريافت كرد و كاركردي مانند كاركردهاي يك تلفن را براي يك فرد معلول فعال ساخت.
از نظر لايبشنر، امتياز بزرگ اين پديده امنيت آن است. او ميگويد: ”تمامي فرايند انتقال داده در درون بدن انسان صورت ميگيرد و مي‌توان آن را از طريق تماس مستقيم فيزيكي بدن بازيابي كرد.“ مردم حتا ميتوانند اطلاعات را ميان تجهيزات مختلف درون بدنشان، تنها با يك حركت محكم هنگام دست دادن، منتقل كنند.
منبع: news cientist.com ، ۱۳ ژوئن 2007، مجلهي نيوسايتيست
Facebook
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان