رشد شتابناک فناوري اطلاعات و ارتباطات ، دامنه پديده جهاني سازي را بسيار بيش از انتظار گسترده است . نفوذ فناوري در معناي عام باعث گشته که حوزه صنعت و توليد محصول و ارائه خدمات بسرعت مرزهاي دروني و منطقه اي را درنوردد و پيوندهاي خود را در سطح جهاني محکم سازد . عامل پيش برنده اين نفوذ، واحد هاي تحقيق و توسعه است که در تطور زمان، نسل هاي مختلفي را پشت سر گذاشته و الزامات جديدي را پذيرفته و پارادايم هاي نويني را در مديريت اين واحدها در سطح جهان بکار گرفته است . اين پارادايم ها همواره در پاسخ به چالش هاي پيش روي واحدهاي تحقيق و توسعه در سير جهاني شدن و فراتر رفتن از مرزهاي محدود قبلي پديد آمده است . نگرش نو نسبت به مديريت دانائي و تلفيق هوشمندانه آن با مديريت نوآوري ، توجه به يادگيري سازماني ، استفاده مناسب از فناوري اطلاعات و ارتباطات، تجديد ساختار واحدها ، چگونگي تعريف پروژه ها ، توجه به جايگاه کار تيمي و فرهنگ فرامليتي و بکارگيري مناسب رويکرد هاي جديد مديريتي ، نمونه بارزي از پارادايم هاي نوين در مديريت جهاني واحدهاي تحقيق و توسعه است که در اين مقاله مورد بررسي قرار گرفته است.