فرهنگنامه عکس ایران از امروز سیزدهم مهر نسخه آزمایشی خود را گشایش داد. این وبگاه به کوشش ایران شناس و تاریخ پژوه آقای رضا مرادی غیاث آبادی گردآوری شده است. دستیابی به این فرهنگنامه تصویری از راه نشانی اینترنتی http://ghiasabadi.com/PEP / میسر است. آینده نگر، گشایش این وبگاه ارزنده را به ایشان و دیگر دست اندرکاران شادباش می گوید.
********
آقای مرادی غیاث آبادی در باره گشایش این وبگاه می نویسد:
چنانکه وعده داده بودم، نسخه آزمایشی وبگاه فرهنگنامه عکس ایران آغاز بکار کرد و به مرور بر تعداد عکس‌ها و صفحات دیگر آن افزوده خواهد شد. فرهنگنامه عکس ایران، کتابی است که چاپ نخست آن در سال ۱۳۷۲ و چاپ دوم آن در سال ۱۳۷۶ به دو زبان فارسی و انگلیسی چاپ و منتشر شد و اکنون ویرایش دوم و چاپ سوم آن در دست انتشار است. در این کتاب حدود سه هزار قطعه عکس از بایگانی بزرگ عکس‌های ایران‌پژوهی نگارنده منتشر خواهد شد. همه عکس‌ها مستند و طبقه‌بندی شده هستند و در نتیجه علاوه بر اینکه هیچگونه رتوش و دستکاری در عکس‌ها انجام نشده، توجهی به زیبا بودن یا نبودن تصویرها نیز نشده است. چرا که اهمیت هر عکس در این مجموعهٔ مستند، میزان آگاهی و اطلاعاتی است که به بیننده می‌دهد.
زمان عکسبرداریِ بیشتر تصویرها در فاصله سال‌های ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۳ بوده است. در این مدت، شماری از موضوع‌های عکاسی‌شده برای همیشه از میان رفته‌اند و خاطره آنها در تصویرها ماندگار شده است. از آن نمونه است: نیایشگاه باستانی بی‌بی زبیده در کوهستان‌های نراق، چنارهای بسیار کهنسال پونک، کلاه‌مال بهبهان، شانه‌تراش شوشتر، خمره‌ساز جیرفت، زغالی ساوه، خراط زواره، چارتاقی تخت‌رستم، کتیبه خارک، کویر میغان و بسیاری دیگر از آثار و پدیده‌های طبیعی و انسانی.
از آنجا که یکی از اهداف این وبگاه، آشنایی غیر ایرانیان با آثار فرهنگ و تمدن ایران بوده است، زبان انگلیسی به عنوان زبان اصلی وب‌سایت انتخاب شده است. اما همه عکس‌ها دارای زیرنویس فارسی نیز هستند. چنانکه در صفحه حریم آورده‌ام، کپی و بازنشر عکس‌ها حتی با ذکر مأخذ ممنوع است.
امیدوارم علاقه‌مندان و بینندگان و همگی دوستان با پیشنهادها و انتقادهای مفید و راهگشای خود به رفع کمبوها و نقصان‌های وب‌سایت فرهنگنامه عکس ایران یاری رسانند.
اکنون پیشگفتار چاپ سوم آماده نشده است؛ اما بند پایانیِ چاپ دوم را در پایان این گفتار می‌آورم:
نگارنده به دلیل اینکه در تمام مدت عکسبرداری و سفر در ایران، در همه جا از محبت و صفا و مهربانیِ بی‌دریغِ مردمان گرانمایهٔ ایرانی برخوردار بوده است، پاداش و بهرهٔ خویش را از پدید آوردن فرهنگنامه عکس ایران بدست آورده است. همین که سالیان دراز برای پژوهش‌های میدانی و عکاسی از ایران و یادگارهای نیاکان، به هر گوشه و کرانهٔ این سرزمین درخشان سفر کرد و غبار آنرا توتیا نمود و زیر آسمان پهناور شبانه‌اش به تماشای تماشاگه نیاکان پرداخت، و از مردم خوب و خونگرم و دوست‌داشتنی روستاها و شهرهای دورافتاده مهر بیشمار دید و یادبودها و خاطره‌های فراوان و فراموش‌نشدنی گرد آورد، بزرگترین و باارزش‌ترین پاداش ممکن بوده است.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان
