Iranian Futurist

– بیست و یکم ژوییه 2022

در خبرها آمده که نظام اسلامی در راستای سرسپردگی به روسیه، به آن کشور پهپادهای ساخت ایران برای شرکت در جنگ اوکراین، صادر می کند. همچنین در خبرهاست که بایدن از اسرائیل مستقیم به عربستان پرواز کرد. البته هیچ یک از سه کشور نامبرده از نظام اسلامی بابت فراهم آوردن چنین موقعیتی سپاس گزاری نکردند. اگر سیاست های ضدایرانی نظام اسلامی وجود نداشت، به احتمال زیاد اکنون ما شاهد باز شدن فضای عربستان پس از 74 سال برروی هواپیماهای اسرائیل نمی بودیم. با کمی دقت به هر دو خبر، ژرفای شکست سیاسی نظام اسلامی در برابر رقیب اصلی خود در حوزه خلیج فارس، خواهیم شد.
عربستان موفق گردید که بایدن را وادار به هزینه کردن از اعتبار سیاسی خود کند. در پسین انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، بایدن به نظام بدوی حاکم بر عربستان به شدت حمله کرد. همچنین در دوران ریاست جمهوری وی، روابط آمریکا و اسراییل هرچند هیچگاه در خطر نبود، اما دچار سردی گردید. هوشمندی عربستان و اسراییل و ادامه خیانت های نظام اسلامی به منافع ایران، امروز آمریکا را مجبور کرد که غرور خود را کنار گذارده و برای هماهنگ کردن هرچه بیش تر سیاست های خود در قبال ایران و روسیه، به آن دو سرزمین سفر کند. این سفر، یک بار دیگر ثابت کرد که در سیاست، پی گیری منافع ملی نقش نخست را بازی می کند. دو خبر گفته شده در بالا، همچنین نشان دهنده حاد شدن وضعیت سیاسی و افزایش خطر جنگ در منطقه است. بایدن در اسراییل، یعنی در سرزمینی که دستکم در گفتار، نظام اسلامی کمر به نابودی آن بسته بود، به صراحت اعلان می کند که نخواهد گذاشت که رژیم به جنگ افزار هسته ای دست یابد. دعوت از پوتین برای سفر به تهران، در این سیاست راهبردی آمریکا در قبال جمهوری اسلامی، تغییری نخواهد داد. تفاوت میان سیاست برگزیده نظام اسلامی با عربستان در این است که رژیم اسلامی هنوز بر شرط بستن برروی اسب بازنده پوتین پای فشاری می کند. جنگ در اوکراین، نیاز جهان به نفت عربستان را به شدت بالا برد، اما این زیرکی زمامداران عرب منطقه بود که در راه بالا بردن وزنه سیاسی خود، از موقعیت استفاده کردند. کاری که نظام اسلامی درست عکس آن را انجام داد.
تمامی این تحولات در حالی انجام می گیرد که نظام اسلامی (و به تبع آن ایران) از نظر داخلی و خارجی در ضعیف ترین وضعیت قرار دارد. بدین سان، رژیم روسیه که نه در کردار، بلکه تنها در گفتار یار نظام اسلامی است، در موقعیت ممتاز بهره برداری از ایران در ازای هوادارای از نظام، می باشد. در حالی که احتمال بالای تبادل اطلاعاتی میان روسیه و اسراییل برعلیه نظام اسلامی وجود دارد، باید دید که سفر پوتین به تهران که از دید نظام به افزایش وزنه آنان در جهان بدل خواهد شد، چه هزینه ای برای ایران و آینده آن خواهد داشت. می توان گمان برد که کنار گذاردن ایران از سوریه، دادن امتیاز باز هم بیش تردر دریای مازندران و منابع انرژی آن، افزایش صادرات روسیه به ایران و از آن میان جنگ افزارهای از رده خارج شده و با قیمت بالا که عدم کارآیی خود را در جنگ اوکراین ثابت کرد، تعهد به عدم رقابت و افزایش صادرات نفت و گاز ایران، امتیاز در قفقاز و اجرای فرامین روسیه در آینده را در بر می گیرد. رهبر نظام برای انتشار تصویر خود با پوتین که تصور می نماید، دوام او را در قدرت درازتر خواهد کرد، از جیب ملت ایران بهای گزافی پرداخت خواهد کرد.
سفر پوتین اشاراه ای به واحدهای سیاسی حوزه خلیج فارس است که امکان توافق سیاسی ایران با آمریکا به نازل ترین حد خود رسیده است و در نتیجه موقعیت آن واحدها در رابطه با غرب چه از نظر سیاسی و چه صادرات نفتی، تضمین شده است. سفر پوتین همزمان به موقعیت کشور در ارمنستان و گرجستان، دو کشور متحد طبیعی ایران، آسیب می رساند. زیرا در رابطه آن دو کشور با روسیه، آنان بدرستی می پندارند که نمی توانند روی یاری ایران حساب باز کنند. در این میان ترکیه که توانسته ارزش خود را هم به روسیه و هم به غرب ثابت کند، در حال بهره برداری از موقعیت برجسته تازه یافته می باشد. سفر پوتین به تهران، تا اندازه ای وضعیت در سوریه را روشن خواهد کرد. نمی توان انتظار داشت که پوتین در راستای منافع ایران، میان ایران و ترکیه در سوریه عمل نماید. روسیه که برای باقی مانده در سوریه توانایی مورد نیاز را هر روزه بیش تر از دست می دهد، برای جلب موافقت و همراهی ترکیه در دریای سیاه، تردیدی از قربانی کردن منافع ایران به خود راه نخواهد داد. به احتمال زیاد اردوغان در ملاقات در تهران، بدون در نظر گرفتن نظر ایران و روسیه، اشغال نوار مرزی در سوریه وسیله ترکیه را، البته در لفافه اعلان خواهد کرد. ایران و سوریه و حتا روسیه مخالف چنین پیروزی برای ترکیه هستند. اما نه ایران و نه روسیه در حال حاظر، هیچیک به تنهایی و حتا در اتحاد بایکدیگر، آمادگی رویارویی با ترکیه را ندارند. هرچند رهبر نظام در دیدار با اردوغان به او تذکر می دهد که دست از فتوحات در سوریه بردارد، با در نظر گرفتن روند اقدامات ترکیه در چند سال گذشته در منطقه و جهان، اردوغان به احتمال زیاد بدون اعتنا به نظر رهبر نظام، راه خود را در پیش خواهد گرفت. با در نظر گرفتن موقعیت محکمی که ترکیه در رابطه با غرب، روسیه، عربستان، اسراییل و جمهوری آذربایجان پیدا کرده است، حتا می توان تصور کرد که اردوغان در این دیدار با رهبر نظام، چند اخطار (البته به صورت توصیه) برای ایران صادر کرد: (1) خروج ایران و گروه های وابسته مانند حزب الله از سوریه. (2) به رسمیت شناختن منافع ترکیه در اقلیم کردستان و عراق. اردوغان به شدت از کردهای ایرانی تبار نفرت دارد و گروه پی ک ک را سد راه خود در دست یابی به هدف های جاه طلبانه خود و ترکیه می داند. از این رو او خواستار مداخله و نفوذ هرچه بیش در اقلیم کردستان و به طور کلی عراق می باشد. براثر کاهش موقعیت شیعه های هوادار ایران و با قدرت نمایی که مقتدی صدر در چند روز پیش در عراق نشان داد و با در نظر گرفتن دشمنی او با ایران و اتحادش با عربستان، ترکیه موقعیت خود را در عراق کم تر از ایران نمی داند و خواستار عقب نشینی نظام خواهد بود. با خروج سیاست مداران هوادار نظام از صحنه در عراق، بتدریج راه تسلط سیاستمداران هوادار ترکیه - عربستان باز خواهد شد. (3) به احتمال، اردوغان در مورد دخالت ایران در منطقه و به ویژه در یمن در مخالفت با عربستان، اخطار خواهد داد. لبنان و لیبی نیز از موضوعات مورد بحث خواهند بود اما نه در رده نخست.
(4) شاید بزرگ ترین ادعای اردوغان در رابطه با ایران، در آران خلاصه شود. اردوغان در راه زنده کردن پان تورکیسم، نخستین هدف را در آران و در ایران در آذربایجان می بیند. ترکیه احساس می کند که همراه با اسراییل، اما حتا بیش از آن کشور، در این سرزمین ها که پیوندهای ناگسستنی با ایران دارند، نفوذ داشته و آماده بهره برداری است. البته سیاست های ضد ایرانی نظام اسلامی و هراسی که این ایدئولوژی غیر انسانی در جهان، ایجاد کرده و هنوز هم می کند، به ترکیه بصورت توان بخشی به تجزیه طلبان، یاری فراوان رساند. ترکیه همچنین برای برآورد نیازهای سوختی خود، چشم به ذخائر دریای مازندران دوخته و امیدوار است که از راه آران روزی به آن منابع دسترسی پیدا کند. ارمنستان و گرجستان که هردو در موقعیت ضعیفی بسر می برند، با اینکه با ایران در اتحاد طبیعی هستند، قادر به یاری رساندن نمی باشند. تنها مانع در راه امپراتوری ترک از دریای سیاه تا دریای مازندران، ایران است که آنهم به برکت نظام اسلامی در حال تحلیل روزانه به سر می برد. این امپراتوری از راه دریای مازندران با دیگر ترک زبانان در آسیای میانه متصل خواهد شد. غرب، در این هنگام آمادگی درگیری با ترکیه را ندارد. چین و هند ساکت هستند و به نظاره مشغول. پاکستان هسته ای در حلقه اتحاد عربستان و ترکیه قرار دارد و هنگامی که نیاز باشد، آماده تهدید ایران از مرزهای خاوریست. ایران و روسیه یارای مخالفت ندارند. اردوغان چنین امپراتوری را در دست رس می بیند.
نشت در تهران، برای آشکار کردن سستی ها و توانایی ها، بسیار گویا بود. روسیه، ترکیه و نظام اسلامی هریک در پی ایجاد امپراتوری به صور گوناگون و گه گاه متضاد، بودند. اما، دو رژیم پس از شکست های جدی، تمام توان خود را فقط در پی سرپا ماندن هزینه می کنند. در حال حاظر، تنها جاه طلبی ترکیه در صحنه باقی مانده.

------------------------------
۱ - این گفته بدین معنا نیست که نویسنده از تحریم هوایی اسراییل استقبال می کند.
۲ - آمریکا، عراق را به نظام اسلامی هدیه داد. سیاست های نظام به اندازه ای احمقانه بود که اکنون در خطر اخراج از آن سرزمین می باشد

Iranian Futurist		Ayandeh-Negar
Welcome To Future		Tomorow is built today

	در باره ما	تماس با ما	خبرهای علمی	احزاب مدرن	هنر و ادبیات	ستون آزاد	محیط زیست	حقوق بشر	اخبار روز	صفحه‌ی نخست
	آرشیو	اندیشمندان آینده‌نگر	تاریخ از دیدگاه نو	انسان گلوبال	دموکراسی دیجیتال	دانش نو	اقتصاد فراصنعتی	آینده‌نگری و سیاست	تکنولوژی	از سایت‌های دیگر