معناي ديگر فصل بهار، هواي تازه و بوي گل‌هاست؛ يك آسمان آبي براي لذت بردن در زماني خارج از خانه، زماني كه مردم يا به سركار مي‌روند يا مشغول تحصيل هستند. اما تمام اين زيبايي كه براي شهرهاي صنعتي جهان كه روزهاي كمي خواهد بود به خاطر مصرف سيگار در حال نابودي است؛ محيط زيستي كه براساس تخمين محققان 7/1 ميليارد ته سيگار سالانه به درياچه‌ها، سواحل و اقيانوس‌ها ريخته مي‌شود. اين ته سيگارها حاوي مواد شيميايي خطرناك و سرطان‌زايي است كه خيلي از مردم از وجود اين تعداد سم در جسم كوچكي به نام ته سيگار بي‌خبر هستند. تقريبا مي‌توان گفت كه در سطح جهان هر سال 3/4 تريليون ته سيگار روي زمين انداخته مي‌شود. افراد سيگاري كه در ايالات متحده امريكا هستند، به طور ميانگين 250 ميليارد ته سيگار توليد مي‌كنند، در انگلستان نزديك به 200تن است و در استراليا كه جزو كشورهاي خوب دنيا است، سالانه 7 ميليارد ته سيگار به زمين انداخته مي‌شود. هيچ كدام از ما انسان‌ها در خلأ زندگي نمي‌كنيم از زندگي در دنيا قرار است كه لذت ببريم، نمي‌خواهيم با تصميم‌هايي كه براي زندگي مي‌گيريم خودمان يا ديگران را اذيت كنيم، اما گاهي اوقات پيش مي‌آيد كه ناخودآگاه اقدام به تصميمات آزار‌دهنده مي‌كنيم. هيچ كدام از شما دوست نداريد كه حيوانات خانگي‌تان يا محيط زيست شما تخريب شود. شايد هم نمي‌دانيد كه كشيدن سيگار دقيقا چه مقدار سلامت محيط زيست و حيوانات را به خطر مي‌اندازد. اما تخريب همان چيزي است كه بر اثر ضايعات توتون و تنباكو به دست مي‌آيد. فاصله از بين رفتن محيط زيست يا سلامت يك ماهي، از آن زماني شروع مي‌شود كه شما سيگار خود را به لب مي‌گذاريد و شروع به سيگار كشيدن مي‌كنيد و فيلتر سيگار خود را از شيشه ماشين به بيرون پرتاب مي‌كنيد، اين همان لحظه‌يي است كه اين فيلتر وارد شكم يك ماهي يا پرنده مي‌شود كه آنها اين فيلتر‌ها را به اشتباه به عنوان غذا مي‌خورند. ما نياز به يك نگاه صادقانه درباره خطرات مرتبط با ته‌سيگار براي محيط زيست داريم، آسيب‌هايي كه از سمت خود مردم براي مردم و زمين خطرناك به شمار مي‌آيد. اين محيط زيست نياز به حمايت خود گروه‌هاي مختلف اجتماعي دارد. تمام مواد شيميايي موجود در ته سيگار كه در ميان ريز‌ترين منافذ فيلتر آن نفوذ كرده است به عنوان زباله‌هاي خطرناكي به سياره‌هاي ديگر ريخته مي‌شوند، فيلتر سيگار به دليل جنس مصنوعي خود غيرقابل تجزيه است. اما خطرناك‌تر از اين حرف‌ها كودكاني هستند كه والدين آنها در مقابل چشمان‌شان سيگار را روي زمين خاموش مي‌كنند و اين بچه‌ها از سر كنجكاوي در نزديكي پارك‌ها، حياط‌ها و زمين‌هاي بازي اين ته‌سيگارها را بلند مي‌كنند و مي‌كشند. در واقع فكر مي‌كنند كه سيگار مي‌كشند. اين كودكان با اين كار خود تمام مواد شيميايي موجود در ته‌سيگار از جمله كادميوم، سرب و آرسنيك را به بدن خود وارد مي‌كنند. حالا مي‌توانيد خودتان با در نظر گرفتن اين مواد شيميايي محاسبه كنيد كه روزانه يا بهتر است بگوييم در هر ساعت چه مقدار درخت، پرنده و ماهي نابود مي‌شوند. كودكان با اين ماهي‌ها فرقي ندارند. هر دو به اشتباه به سمت فيلتر سيگار مي‌روند. كارشناسان محيط زيست تجزيه و متلاشي كردن اين ته سيگارها را راه مبارزه نمي‌دانند آنها معتقدند كه بايد راهي را براي جلوگيري از ورود اين فيلتر‌ها به درياها و آب‌ها پيدا كرد تا اين مقدار از پرندگان، پستانداران و ماهي‌ها نابود نشوند. به عنوان يكي ديگر از نكات جالب درباره سيگار مي‌توان به ضررهاي ناشي از آتش‌سوزي در خانه‌ها و جنگل‌ها اشاره كرد. تقريبا مي‌توان گفت كه هزينه هر بار رفع آتش‌سوزي كه بر اثر سيگار به وجود مي‌آيد نزديك به يك و نيم ميليارد دلار در خانه‌هاست و در جنگل‌ها تقريبا براي هر بار پاكسازي نزديك به 3ميليارد دلار است. از آخرين آماري كه درباره تلفات انساني آتش‌سوزي از سيگار در امريكا منتشر شده است، در سال 2005 نزديك به 1660 نفر است. فيلتر‌ها معمولا آب توتون و تنباكو را فرو نمي‌برند و در خود نگه مي‌دارند. اگر شما فيلتر باقيمانده از يك سيگار را روي مبل خانه يا صندلي ماشين خود بگذاريد بعد مدتي مقداري آب از آن خارج مي‌شود كه اين آب اگر از طريق فاضلاب‌ها وارد آب شود، مي‌تواند آب مصرفي مردم را به خطر بيندازد. به نظر مي‌رسد كه اگر خود مردم با مطرح كردن سوالاتي در اين باره از كارشناسان تقاضاي نوشتن تاثيرات ته‌سيگار روي محيط زيست را بپرسند، ميزان اطلاعات آنها نسبت به اين مساله افزايش پيدا مي‌كند و به احتمال خيلي زياد ميزان تلفات انساني و محيط زيستي ناشي از اين اتفاق كمتر خواهد شد. شايد از ابتداي اين متن تفكري درباره ترك اعتياد به سيگار به ذهن برسد اما مي‌خواهيم اين را به شما بگوييم كه اگر حتي نمي‌خواهيد خودتان سيگار را ترك كنيد و مشكلي از بابت آن در زندگي‌تان احساس نمي‌كنيد، بهتر است كمي بدون تفكرهاي جانبدارانه به ته‌سيگار بينديشيد كه چه ميزان عواقبي مي‌تواند براي محيط زيست و حيوانات داشته باشد. اين سكوي پرشي خواهد بود تا بتوانيم در فصل بهار كه فصل ديدن آسمان آبي و استفاده از هواي تازه است، خيال‌مان از بابت پرنده‌ها و ماهي‌ها هم راحت باشد كه قرار نيست به جاي غذا از فيلتر سيگار تغذيه كنند.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان