از ابتدای شروع پروژه کرونانت، یک دغدغه همواره بین تیم طراحی، تکرار شده است. مردم بخصوص در ایران، اعتماد نمی کنند. صادق باشیم، کرونانت، بدون اعتماد مردم، کار نمی کند.
۱. انسان ها دلیل دارند که اعتماد نکنند.
انسان ها به هم اعتماد نمی کنند، چون افسون قدرت، وسوسه انگیز است.
پاشنه آشیل همه نرم افزارهای رصد ردپای انسان ها برای مبارزه با کرونا و دیگر همه گیری ها، اعتماد است. چرا باید ملاقات ها و افرادی که در دایره ارتباطی ما هستند را به یک اپلیکیشن اطلاع دهیم؟
چرا باید به حکومتی که بی اعتماد هستم، درمسئله کروناویروس اعتماد کنم؟
کاربران حق دارند اعتماد نکنند. اما در ادامه ما دلیلی خواهیم داد که چرا باید اعتماد کنیم و اساسا چرا بدون اعتماد به همدیگر، شانس کمی داریم کرونا را به خوبی شکست دهیم.
راستی، چرا همه ما، کما بیش، به گوگل، فیسبوک و توییتر و حتی تلگرام بیشتر اعتماد کرده ایم؟ این شرکت ها بیشتر از دولت ما، درباره ما اطلاعات دارند. اما چون می دانیم دسترسی آنها به ما کمتر از دستری دولت خودمان به ما است، از آنها و سواستفاده کم آنها، احساس خطر نمی کنیم. درسته؟
آرزو عیب است ولی آرزو می کنیم روزی، حکومت ایران اعتماد را عمیق ارج نهد و اعتماد برگردد. اساسا در دنیای توسعه یافتگی، حکومت نمی تواند چیزی به جز بزرگترین صنف قابل اعتماد در جامعه باشد!
۲. انسان ها، امروز به لطف شبه کرونا بیشتر اعتماد دارند تا به همدیگر
می دانیم که حمله و هجوم کرونا به جوامع انسانی، شبه وار و مخفیانه است. یک سوم کسانی که بقیه انسان ها را آلوده می کنند، هیچ علائمی از کرونا ندارند. باقی افرادی هم که علامت دار خواهند شد، قبل از بروز علائم، به طور میانگین هفت روز، مخفیانه و پنهان در حال آلوده کردن دیگر انسان ها هستند.
آیا احمقانه نیست آدم ها نمی توانند به طور خودکار، همدیگر را آگاه کنند و هشدار های نزدیک شدن کرونا را تولید کنند (همان کارکرد کرونانت)؟
آیا آیندگان به ما نخواهند خندید که چون نمی توانستیم نهاد یا فناوری ای طراحی کنیم که قابل اعتماد باشد، مجبور بودیم جلو کرونا هم کشته بدهیم، هم فعالیت های زندگی را مختل کنیم و هم هزینه های هنگفتی را دولت هایمان صرف خرید کیت های تشخیص کرونای شرکت های خاص بکنیم؟
کمی فکر کنیم.
کرونانت، مدعی است، می تواند ۱) گراف ارتباطات را به صورت رمزنگاری شده، از گوشی افراد به سرور انتقال دهد بدون اینکه اطلاعات اخذ شده، قابل سواستفاده باشد! ۲) کرونانت، مدعی است اپلیکیشن خود را به صورت منبع باز Open source توسعه می دهد که هر کسی بتواند مطمئن شود اطلاعات مردم به خطر نخواهد افتاد. ۳) کرونانت مدعی است، کاربران به طور خودکار، اطلاعات ۱۵ روز گذشته خود را پاک شده خواهند یافت و هر دقیقه که اراده کنند، اطلاعاتشان به اراده کاربر، قابل حذف است مگر وقتی که هوش مصنوعی کرونانت تشخیص دهد این درخواست حذف، درست وقتی است که کاربر نمیخواهد وضعیت بالینی نامساعد او، کمکی در حق دیگر افراد شبکه باشد! در این صورت، بعد از تولید هشدار برای دیگر مخاطبان، اطلاعات کاربر را حذف می کند.
۳. کرونانت، کلان داده ای ارزشمند را حذف خواهد کرد
امروز، یکی از پارتنرهای جدید کرونانت، وقتی مطمئن شد که فرایند حذف داده بعد از تولید هشدارهای رادار جدی است، پرسید: واقعا خودتان وسوسه نمی شوید این کلان داده را برای خودتان و کسب پول استفاده کنید و نگه دارید!
پاسخ ما، این بود: ما ارزشمندی فوق العاده داده را می دانیم. و می دانیم که اگر مردم اعتماد نکنند، هیچ دولت، شرکت و فردی در جهان قادر نیست در حال حاضر چنین داده با ارزشی را برای مقابله با کرونا تولید کند. ما ضعیفیم و کوچک. ما باید به مردم این اطمینان را بدهیم که خدماتی که کرونانت تولید می کند فقط و فقط برای شکست دادن ویروس کرونا و بازگرداندن آرامش سریع و کم هزینه به مردم است. اگر این اطمینان را ندهیم، هیچ داده ای تولید نخواهد شد.
یکبار دیگر از خودمان بپرسیم: حاضریم گروهی باشیم که به همدیگر اعتماد داریم یا میخواهیم موجودات مفلوکی باشیم که به کرونا تسلیم می شویم؟
هیچ فریبی در کار نیست. مدیران کرونانت، با یک دغدغه اجتماعی شروع کردند، مصمم هستند تمام تلاش را انجام دهند ولی نفع بزرگی در این مسیر برای خودشان متصور نیستند جز، نمایش قدرت نوآوری اجتماعی برای مردم.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
از ابتدای شروع پروژه کرونانت، یک دغدغه همواره بین تیم طراحی، تکرار شده است. مردم بخصوص در ایران، اعتماد نمی کنند. صادق باشیم، کرونانت، بدون اعتماد مردم، کار نمی کند.
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان