Iranian Futurist

وقتي «آجي پاول» تصميم گرفت در ماراتون ۲۰۰۱ هانولولو شركت كند، سايتي را طراحي كرد تا در آن تمام جزئيات پيشرفت خود را ثبت كند. او به طور مداوم متن ها و عكس هاي آن را با رغبت به روز درمي آورد. يك سال بعد از ماراتون هم، زماني كه در مسابقه دوچرخه سواري ۵۸۵ مايلي سان فرانسيسكو تا لس آنجلس شركت كرده بود، دوباره سايت خودرا به روز درآورد. اما از آن به بعد سايت او هيچ تغييري نكرد، حتي براي كساني كه كنجكاو شده بودند بدانند بالاخره نتيجه مسابقات دوچرخه سواري به كجا ختم شد، اين سايت هيچ كمكي نكرد. به عبارت ديگر زمان براي سايت پاول متوقف شده بود.
واقعيت اين است كه اينترنت تازگي خود را براي بسياري از مردم از دست داده و كاربران، ديگر اشتياق گذشته را ندارند و زحمت تازه كردن محتويات و اطلاعات آن را به خود نمي دهند. پاول كه در استاكتون كاليفرنيا زندگي مي كند مي گويد: «به روز درآوردن آن سايت و تازه كردن اطلاعات آن به قدري پرزحمت بود كه به تدريج اشتياق خود را نسبت به آن از دست دادم.»
مؤسسه Perseus Development Corp روي ۳۶۳۴ وبلاگ مطالعه جامعي انجام داده است. اين تحقيقات نشان مي دهد كه حداقل دوسوم اين وبلاگ ها در سه ماه گذشته تغيير نكرده اند و حدود يك چهارم از آنها فقط يك بار هنگام ايجاد به ثبت رسيده و ديگر به آن مطلبي افزوده نشده و هيچ تغييري در آن ايجاد نشده است. جفري هنينگ از مؤسسه نامبرده كه در اين تحقيقات شركت داشته است مي گويد: «صاحبان اين وبلاگ ها مي گويند سرمان شلوغ است و در اسرع وقت آن را آپ ديت (update به معني به روز درآوردن) مي كنيم اما هرگز اين كار را نمي كنند.بسياري از سايت هاي اينترنتي تاريخ مصرف دارند مانند سايت هاي مربوط به انتخابات سياسي كه بعد از اعلام نتايج نه طراحان آن به سراغ آن سايت مي روند و نه مردم. هنگامي كه سال ۱۹۹۹ در شرف تغيير به سال ۲۰۰۰ بود بسياري از سايت ها طراحي شدند كه هشدار مي دادند به دليل تغيير رقم هزارم از يك به دو همه كامپيوترهاي عالم به هم خواهند ريخت؛ نه تنها چنين اتفاقي نيفتاد بلكه مضحك اينجاست كه اين سايت هاي مرده اي كه هشدارهاي غلط مي دادند هنوز هم وجود دارند و در بعضي موارد به روز هم مي شوند مثل year 2000. Com در حالي كه سال مرگ اين سايت همان سال ۲۰۰۰ بود و زنده نگه داشتن آن بيشتر به موميايي كردن يك جسد مي ماند. خيلي از سايت ها به مرحله اي مي رسند كه بايد يك مجلس ختم شايسته براي آنان برپا كرد و از خير آنها گذشت. وقتي در موتورهاي جست وجو به گردش مي پردازيد خواهيد ديد كه بسياري از لينك ها ديگر فعال نيستند، اينها همان سايت هايي هستند كه طراحان از خير آن گذشته اند.
«گيف كورتزمان» طراح year2000.Com مي گويد: «سايت هايي كه تاريخ مصرفشان گذشته علاوه بر آن كه فضاي زيادي را روي كامپيوترهاي عالم اشغال كرده اند مانع دستيابي كاربر به مطالب جالب و به روز مي شوند چون هنگام جست وجو در ميان پاسخ ها ظاهر مي شوند و وقت كاربر را تلف مي كنند.»
با وجود اين پروفسور استيو جونز استاد ارتباطات دانشگاه ايلينويز در شيكاگو مي گويد: «همان طور كه كتابداران در كتابخانه ها حق معدوم كردن كتاب هاي قديمي (كه ديگر تجديدچاپ نمي شوند) را ندارند طراحان اينترنتي هم حق معدوم كردن سايت هاي تاريخ گذشته را ندارند.» پروفسور جونز نگران قبرستان هاي اينترنتي نيست او نگران آن است كه سايت هايي متولد، اما به دليل مشكلات مالي يا فني معدوم مي شوند و هيچ اثري از آنها باقي نمي ماند. در حالي كه متولدشدن آنها در پي يك ضرورت و وجودشان بيانگر يك رويداد در گذشته بوده است. در حال حاضر زنده نگه داشتن يك سايت فقط ۱۴ دلار در سال هزينه دارد. اما موضوع فقط صرف هزينه مالي و صرف وقت نيست بلكه با تحول در عرصه تكنولوژي، به روز نگه داشتن يك سايت مستلزم مجهز شدن به نرم افزارها و سخت افزارهاي روز است. آلن پورتر صاحب سايت Votexchange2000.com مي گويد با وجود آن كه انتخابات سال ۲۰۰۰ به پايان رسيده و نتايج آن ديگر براي كسي اهميت ندارد اما اين سايت را به عنوان يك موضوع تاريخي حفظ مي كند. اما حقيقت اين است كه از سال ۲۰۰۰ تاكنون تحولاتي در عرصه تكنولوژي پديد آمده كه بعضي از لينك هاي اين سايت با فناوري هاي امروز سازگاري ندارد. مرورگرهاي جديد، به ويژه آنهايي كه در دو يا سه سال اخير طراحي و روي كامپيوترها نصب شده اند قادر نيستند فايل هايي را به اجرا آورند كه با نرم افزارهاي بسيار قديمي ايجاد شده اند. يك مثال ساده اين است كه زماني همه فيلم ها روي نوار وي اچ اس ضبط مي شدند و با ويدئو به نمايش درمي آمد اما اكنون دور، دور سي دي و دي وي دي است. فقط بعضي از دستگاه ها طوري ساخته مي شوند كه هم سي دي را اجرا مي كنند و هم نوار وي اچ اس را. اكثر كمپاني ها با فناوري هاي روز پيش مي روند و ديگر خود را ملزم به ساخت وسايلي نمي كنند كه بتواند نسل قديم محصولات فرهنگي را به اجرا درآورد. بنابراين مشكل سايت هايي كه از رونق مي افتند دوتاست يكي اين كه تاريخ مصرف محتويات آن گذشته است دوم آن كه با فناوري هايي تهيه شده اند كه براي دنياي امروز كارايي ندارند.
سايت هاي اينترنتي در حالي مي ميرند كه هنوز فقط ۲۰ درصد از مردم جهان به اينترنت دسترسي دارند. اين موضوع انسان را به ياد انقراض جانوران و گياهان مي اندازد. بعضي از موجودات در عالم هستي پيش از آن كه توسط انسان شناخته شوند منقرض مي شوند.

از ۱۷۳ كشوري كه پايگاه هاي اينترنتي مخصوص به خود دارند فقط كشورهاي توسعه يافته به شكل بهينه از اين زيرساخت عظيم ارتباطي استفاده مي كنند. سه شنبه چهارم نوامبر، سازمان ملل گزارشي تحت عنوان «دولت هاي الكترونيكي بر سر چهارراه يا E-Governmen at the Crossroads منتشر كرد. در اين گزارش آمده كه نسبت به دو سال گذشته كه تعداد كشورهاي استفاده كننده از اينترنت فقط ۱۴۳ كشور بود، در سال ۲۰۰۳، ۱۷۳ كشور از ۱۹۱ عضو سازمان ملل خود را به زيرساخت هاي لازم براي بهره برداري از اينترنت مجهز كرده اند، اما فقط ۶۰ درصد از مردم جهان به اين پايگاه هاي اينترنتي دسترسي دارند. ۱۸ كشور، كه بيشتر در قاره آفريقا قرار دارند، از موهبت اينترنت بي بهره اند.
در حالي كه شهروندان مي توانند از طريق اينترنت به اطلاعات اماكن مختلف اعم از مدرسه، دانشگاه، بيمارستان و كتابخانه دسترسي پيدا كنند فقط تعداد اندكي سايت اينترنتي دولتي وجود دارد كه از مشاركت كاربران در سياستگذاري ها بهره مي جويد. در گزارش سازمان ملل آمده است: «فقط تعداد كمي از دولت ها در جهان از برنامه ها و نرم افزارهاي الكترونيكي براي ارايه خدمات استفاده مي كنند و تعداد دولت هايي كه از اينترنت براي جلب مشاركت واقعي شهروندان در سياست و سياستگذاري بهره مي گيرند بسيار انگشت شمارند. كشورهاي آمريكا، سوئد، استراليا، دانمارك، بريتانيا، كانادا، نروژ، سوييس، آلمان و فنلاند به ترتيب مقام اول تا دهم را در ايجاد و بهره برداري از زيرساخت هاي مخصوص به اينترنت دارند.
اكثر كشورهايي كه صاحب «دولت الكترونيكي» اند در سايت هاي خود خدمات و اطلاعات متعددي را در اختيار مي گذارند از جمله پر كردن فرم ها، پرداخت ماليات، اطلاعات در زمينه هاي گردشگري، كار، تحصيل و غيره.
در زمينـه مشاركــــت الكتــرونيــكي يـــــا e-participation مقام اول از آن بريتانيا است چون دولت اين كشور از اينترنت براي ايجاد رابطه متقابل با شهروندان بيشتر از ساير كشورها استفاده مي كند، مقام دوم تا دهم مشاركت الكترونيكي به ترتيب از آن كشورهاي زير است: نيوزيلند، فرانسه، هلند، ايرلند، شيلي، استوني، فيليپين، مكزيك و آرژانتين.
به عنوا ن مثال كشور استوني سايتي دارد كه ترجمه آن« من امروز تصميم مي گيرم» است، در اين سايت موضوع هاي روز مطرح مي شود و مردم در آن سايت اظهارنظر مي كنند. اين نظرات مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته در تصميم گيري ها لحاظ مي شود.
فقط ۱۵ دولت در جهان نظرات اينترنتي را در تصميم گيري ها لحاظ مي كنند و فقط ۳۳ درصد از دولت ها پرداخت جريمه، ماليات و پركردن فرم هاي دولتي از طريق اينترنت را امكان پذير كرده اند. بر اساس گزارش سازمان ملل ۶۰ درصد پروژه هاي دولت الكترونيكي در كشورهاي در حال توسعه با ناكامي و شكست مواجه مي شوند، حتي نيمي از اين دولت ها بودجه هاي كلان كشورشان را به باد مي دهند.
با اين وصف داستان هاي موفقيت در اين زمينه وجود دارند. از جمله، طرح «خدمات الكترونيكي» هنگ كنگ، امكان پرداخت ماليات و تمديد گواهينامه و غيره را از طريق اينترنت فراهم كرده است. در كشور كره جنوبي غير از اين، امكاني به وجود آمده است كه مردم مراحل انجام كارهاي حقوقي و قضايي را از طريق اينترنت پيگيري كنند.اين گزارش تاكيد كرده است كه معمولاً طرح هايي با شكست و ناكامي مواجه مي شوند كه رويكردي بلندپروازانه و جاه طلبانه دارند. از سويي در اكثر كشورها زنان و مردمان كم درآمد دسترسي كمتري به اينترنت دارند.
منبع: آستوشيتدپرس

Iranian Futurist		Ayandeh-Negar
Welcome To Future		Tomorow is built today

	در باره ما	تماس با ما	خبرهای علمی	احزاب مدرن	هنر و ادبیات	ستون آزاد	محیط زیست	حقوق بشر	اخبار روز	صفحه‌ی نخست
	آرشیو	اندیشمندان آینده‌نگر	تاریخ از دیدگاه نو	انسان گلوبال	دموکراسی دیجیتال	دانش نو	اقتصاد فراصنعتی	آینده‌نگری و سیاست	تکنولوژی	از سایت‌های دیگر