سال ها است که دانشمندان بر روی رابط های مغز-به-مغز کار کرده اند. میگل نیکوللیس، یک زیست شناس عصبی در مرکز پزشکی دانشگاه دوک، به طور خاص تلاش هایی در این زمینه انجام داده است. تیم او اخیرا یک brainet یا شبکه ای از مغزهای به هم متصل شده را با چهار موش ساخته اند. با قرار دادن الکترودهای میکروسکوپی به طور مستقیم در ناحیه کورتکس مغز، هر موش، اطلاعات را در لحظه با دیگر موش ها تبادل کرد که منجر به یک دستگاه محاسباتی ارگانیک شد. آن ها به طور جمعی قادر بودند تا مسائل محاسباتی همچون پردازش تصاویر، نگهداری و یادآوری اطلاعات و حتی پیش بینی بارش ها را انجام دهند.
نیکوللیس در ابتدا ایده مغزهای متصل را با سه میمون مورد مطالعه قرار داد که وظیفه حرکت دادن بازوی یک میمون مجازی به آن ها محول شده بود. هر حیوان در یک اتاق جداگانه نشست اما مغزهای آن ها به یکدیگر متصل بود به شکلی که می توانستند اطلاعات را بر حسب دید خود تبادل کنند – هر میمون در مقابل یک صفحه کامپیوتر نشسته بود. از طریق دنباله ای از آزمایش ها و ترکیب ها (محققان جفت کردن دو میمون و قرار دادن هر سه آن ها در یک گره را امتحان کردند) حیوانات قادر بودند تا به طور جمعی، بازو را به سمت یک هدف مشخص شده حرکت دهند. با گذشت زمان و تمرین بیشتر، حیوانات به حس موقعیت یابی و هماهنگی بهتری دست یافتند.
محققان سپس ایده یک "ابر مغز" را مورد بررسی قرار داده و گروهی از موش ها را آزمایش کردند. آن ها به صورت جفت کار کردند و وقتی یکی از جفت ها یک مساله را حل می کرد، فعالیت مغزی آن گروه از طریق تحریک الکتریکی به گروه دیگر منتقل می شد. با دریافت اشارات الکتریکی برای حل مساله، گروه دوم قادر بود تا سریع تر مساله را حل کند. موش های متصل شده یاد گرفتند که الگوهای فعالیت مغزی را تشخیص دهند تا وظایف را انجام دهند، و توانستند با دریافت یک محرک بخصوص، فعالیت هایشان را تطبیق دهند. در یک آزمایش بخصوص، آن ها تحریکاتی را دریافت کردند که متصل به کاهش یا افزایش دما و فشار هوا بود. بر پایه این اشارات، گروه قادر بود تا احتمال بارش باران را با دقت 41 درصد پیش بینی کند. از این آزمایشات نتیجه گیری شد که موش ها به صورت گروهی عملکرد بهتری دارند.
یکی از جالب ترین مشاهدات نیکوللیس این بود که موش ها راهی برای تقسیم کار بین خود پیدا کردند به نحوی که هیچ کس بیش از دیگری کاری انجام نمی داد. این مطالعه به عنوان ابزاری برای مطالعه رفتارهای اجتماعی بین حیوانات عمل می کند، اما همچنین پتانسیل کامپیوترهای ارگانیک برای مغزهای انسان را آشکار می کند. دانشمندان بر این باورند که این دستگاه محاسباتی می تواند در نهایت به بیماران کمک کند. در حال حاضر این تیم تحقیقاتی مشغول یافتن راهی غیر تهاجمی برای ایجاد یک شبکه از مغزهای انسان است.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان