در این کنکاش سعی نموده ام تا مشکلات یا چالشهائی که یک مدیر در بخش خصوصی ایران با آن روبروست و حاصل بیش از بیست سال فعالیت عملی و نظری را به تصویر کشم
اما آنچه مرا واداشته است تا این موضوع را مستند نمایم دو نکته می باشد :
نخست آنکه علی رغم وجود مکتوبات و مستندات فراوان در این خصوص، چنین موجز و عریان به نکاتی که خواهم آورد پرداخته نشده است
دوم آنکه شاید پاسخی در خور و کاربردی برای این مساله غیر خطی دریافت گردد
تحلیل خود را ذیل دو بخش کلان درون سازمانی و برون سازمانی دسته بندی نموده ام
1- شرایط درون سازمانی
1-1- سهامداران : این گروه که تعیین کننده ترین گروه در بقاء و کامیابی مدیر و مدیریت می باشد و عمدتا" یا سنتی اند و یا فرزندان تربیت شده در مکتب سنتی پدران خود که در گذشته نه چندان دور سودهای بسیار بالایی را بدون صرف هزینه و زمان قابل ملاحظه ای برای ایجاد و استقرار انواع . سیستمهای سخت افزاری و نرم افزاری از جمله سامانه های مدیریت کیفیت و.... تجربه کرده اند . و مزه خوش و شیرین آن ایام ( درآمد سرشار در قبال هزینه های کم ) هنوز زیر زبانشان است.
لذا در نزاع و قیاس مستمری که خود آگاه و خصوصا"ناخود آگاه آنها بین وضعیت قبلی و فعلی . انجام می دهد٬ به حس نامطلوبی پیدا میکنند زیرا با وضعیتی مواجه اند که هم از سویی از آن سودها .خبر چندانی نیست هم از سوی دیگر باید هزینه های قابل ملاحظه ای را هم باید متقبل گردند.
بدیهی است که تغییر و ایجاد وضعیتی که سابقا"بدون آنها و هزینه ها و گرفتاریهای مربوطه نتایج خیلی بهتری را کسب نموده اند، احساس نیازی نمی نمایند.
1-2- نیروی انسانی : مدیرمی بایست برای تحقق انتظارات سهامداران از نیروی انسانی سازمان استفاده نماید اما وضعیت این عامل بسیار مهم و موثر از این قرار است که نیروی انسانی قدیمی که آنها نیزایام خوش گذشته را که با زحمتی کمتر منافعی بیشتر را تجربه کرده و پولشان برکت یا قدرت خرید بالائی داشته را به خوبی به یاد دارند وطبیعتا" رغبتی به تحمل تغییر وآموزش و نظایر آنها ندارند و همه تدابیر خودرا برای مقاومت در برابر تغییر و بهره وری به خدمت می گیرند.
نیروی انسانی جدید هم که علاوه بر آنکه قابلیتهای چندانی ندارد، غرور کاذب تحصیلات غیر موثر بعلاوه ناچیز بودن درآمدش در مقابل هزینه هایش رغبتی برای یادگیری و تغییر در او ایجاد نمی کند.
1-3- مواد اولیه : کیفیت نامطلوب مواد اولیه داخلی و در عین حال قیمت رو به رشد لحظه ای آن در کنار ناممکن بودن واردات یا با قیمت تمام شده بالا و غیر رقابتی مواد اولیه خارجی این گزینه را ازحیض انتفاع خارج نموده است.
بعبارتی دیگر مدیر نمی تواند بر روی تأمین مواد اولیه با کیفیت و قیمت مناسب و بموقع هیچگونه حسابی باز نماید.
1-4- ماشین آلات : مدیر یا با ماشین آلاتی فرسوده مواجه است که میزان خرابی آن بالا و تأمین قطعات یدکی مورد نیازش نیز گران و با کیفیتی نامرغوب توام است0 خرید ماشین آلات جدید هم که توجیه اقتصادی ندارد زیرا تولید با قریب یک سوم ظرفیت صورت می پذیرد.
1-5- نقدینگی : سیستمی که با کمتر از ظرفیت خود کار می کند و از طرفی یا فروشش مدت داراست (در قبال خرید نقد) و یا حتی بفرض فروش نقد دوره زمانی رشد قیمت مواد اولیه وسایر ملزومات بسیار کوتاهتر و همچنین میزان رشد قیمت آن بسیار قابل توجه می باشد لذا با روند کاهش نقدینگی مواجه گردیده که این روند نیز خود تبعات تشدید کننده دیگری را نظیر اخذ وام و ... بدنبال می آورد و این گرداب خود تشدید شرایطی را بوجود می آورد که علی رغم حقیقت داشتن، تشریع آن محکوم به ممهور شدن به مهر سیاه نمایی خواهد بود.
1-6- متد و روش : وضعیت این موضوع نیز که اظهرمن الشمس می باشد زیرا آندسته از افراد که باید از ایجاد روشهای ساختارمند و نظام مند حمایت نمایند نه تنها به مفید بودن اینگونه موضوعات اعتقادی ندارند( البته علی رغم صحبتهای زیبا و حمایتهای زبانی فراوان و باورنکردنی ) بلکه اینگونه امور را به هدر دادن منابع مالی و وقت سازمان می دادند.بدیهی است که آندسته از افراد هم که باید مجریان استقرار و پیاده سازی روشهای نظام مند و مستند باشند به دلیل بی اعتقادی مافوقان و همچنین راحت طلبی خود، اقدام عملی موثری را انجام نمی دهند که نتیجه این شرایط بر همگان روشن و ملموس می باشد.
2- شرایط درون سازمانی
این مقوله نیز از منظر دو لایه مورد بررسی و مداقه قرار میدهم:
2-1- تعاملات سازمان در حوزه ملی : مدیر در این حوزه با وضعیتی مواجه است که روند افول روز افزون عقلانیت در آن با آثار مخربی همچون تورم افسار گسیخته،صدور قوانین متناقص و متعدد از مبادی مختلف،کاهش تقاضا،واردات بی رویه،فساد اداری،مالیات نامتناسب و قوانین غیر منعطف مربوطه (یکسان در ایام شکوفایی و رکود!!) مشهود می باشد.
2-2- تعاملات سازمان در حوزه بین المللی : اگر برای محصولات اعم از کالا یا خدمات بازار خارجیبالقوه ای هم وجود داشته باشد برای صادر کردن آن نخست می بایست محصول با قابلیت رقابت کیفی و قیمتی داشت که با عنایت به شرایطی که گذشت تولید آن ناممکن می نماید. دوم اینکه حتی در صورت ممکن بودن، دریافت مبلغ آن با توجه به تحریمها و مسدود شدن کلیه راههای ممکن، تقریبا" نا ممکن است!
برای واردات مواد اولیه و سایر ملزومات نظیر قطعات یدکی و نیز مشکلات عدیده ای وجود دارد که با فرض نادیده گرفتن آنها با توجه به تحریمها و تبعات منفی مربوطه٬ قیمت تمام شده بسیار بالا بوده و پرداخت همان قیمت متورم نیز به سادگی امکانپذیر نمی باشد.
نتیجه : اکنون شما یک مدیر را تصور نمائید که در شرایط فوق چه کاریا کارهایی باید انجام دهد؟ و چه کارهایی می تواند انجام دهد؟
الف) آنچه باید انجام دهد: هدف هر مدیر محقق سازی انتظارات سهامداران می باشد.
مهمترین انتظار مشترک همه سهامداران حفظ و افزایش سود می باشد.
سازوکار مرسوم (البته با توجه به خلاقیتهای لازم در اجرایی نمودن آنها) این هدف نیز افزایش فروش از طریق برنامه ریزیهای بازاریابی و راهبردی،شناسایی مشتریان بالقوه و بالفعل سازی مشتریان الویت بندی شده بهمراه ارتقاء بهره وری که با توسعه قابلیتهای تولیدی سازمان با منابع موجود امکانپذیر می باشد.
ب) آنچه می تواند انجام دهد: سهامداران ایرانی همان انتظار را دارد اما معجزه گونه!
معجزه گونه زیرا :
- میزان سود مورد انتظار قابل مقایسه با میزان سود جهانی نبوده و بسیار بیشتر می باشد0 (چند ده درصد در مقابل چند درصد!)
- مدت زمان مورد انتظار جهت کسب سود فوق الذکر٬ خیلی کوتاه.
- نحوه حصول سود فوق الذکر و در زمان غیر معمول فوق نیز جالب است زیرا اغلب سهامداران ایران کنونی این سود را بدون تحمل هزینه - زمان استقرار زیر ساختهای لازم و حداقل اجتناب ناپذیر مطالبه می نمایند.
البته مخاطب فرهیخته این نوشته کاملا" به شرح و بسط موضوع و بویژه مصادیق فراوان آن اشراف کامل دارد.تنها راه برون رفت از وضعیت تشریح شده نیز تغییر در مدل ذهنی افراد تعیین کننده و موثر می باشد که آن نیز خود نیازمند بروز جوانه ی شک و تردید نسبت به امکانپذیر و مفید بودن باورهایشان می باشد که بواسطه تشدید حاصل از ازدیاد فاصله باورهای آنها با باورهای عمومی و جهانی موجود و آتی و همچنین افزایش هزینه باورهای غیر واقعی و تبعات منفی مربوطه ایجاد خواهد گردید.
اما نکته بسیار حائز اهمیت اینجاست که این اتفاق می بایست زمانی رخ دهد که زمانی برای جبران باقی مانده باشد و گرنه پس از آن زمان بی فایده خواهد بود زیرا پشیمانی سودی نخواهد داشت.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان