سازمان های تندآموز، فرصت ها را سریع تر از رقبای خود یافته و به این ترتیب مزیت رقابتی – توان تامین سود و در اختیار داشتن سهم بازار – خود را حفظ می کنند. یک سازمان موقع شناس می تواند از آگاهی و موقع شناسی خود در تولید محصولات و ارائه خدمات برتر ه به شدت مورد تقاضای مشتریان است، بهره گیرد
● یادگیری در قبال عملکرد
گرچه همه سازمان ها می آموزند، ولی محور فعالیت های تمامی آنها یادگیری نیست. محور فعالیت اکثر سازمان ها، عملکرد یا تمرکز بر امور روزمره است، تا حدی که سفارش مشتریان را دریافت کرده و پس از آماده شدن، آن را ارسال کنند.
سئوال این است که آیا این رویکرد عملکرد – مدار اشکالی دارد؟ در پاسخ می توان گفت: اشکالی ندارد، ولی در شرایط امروزی رویکردی کافی نیست.
سازمان هایی که اساسشان یادگیری است، سعی دارند کارشان را بهتر انجام دهند. از دید آنها، یادگیری بهترین راه بهبود عملکرد در درازمدت است.
سازمان های یادگیری–مدار حاضرند به خاطر فردای سازمان از عملکرد امروز خود صرفنظر کنند، ولی سازمان های عملکرد – مدار آمادگی این فداکاری را ندارند، از این رو وضعیت مالی آنها در کوتاه مدت مطلوب به نظر می رسد.
با این حال عوامل مهم و متعددی وجود دارد که در درازمدت تصویر متفاوتی را پدید می آورند. این عوامل عبارت اند از: عملکرد امروز حاصل یادگیری دیروز است. بنابراین، عملکرد فردا نیز محصول یادگیری امروز خواهد بود.
سازمان یادگیری مدار در امر یادگیری سرمایه گذاری مستمر دارد. بنابراین به تحقق بهبود عملکرد مستمر خود کمک می کند.
از آنجا که سازمان عملکرد – مدار از سرمایه گذاری مجدد در امر یادگیری دریغ می ورزد، در نهایت موجبات عملکرد ضعیف خود را فراهم می آورد.
● ویژگی های سازمان تندآموز
تندآموزی، از طریق افزایش قابلیت راهبردی، تقویت توان تغییرپذیری و بهبود عملکرد، سازمان را به سمت احراز بهترین شرایط سوق می دهد.
الف) افزایش قابلیت راهبردی
تندآموزی بر قابلیت راهبردی سازمان می افزاید و موجب می شود واقع گرایانه تر عمل کند، با ثبات بیشتری به هدف نهایی خود بپردازد و در برابر تحولات صنعت، سریعتر از رقبای خود واکنش نشان دهد.
۱) واقع گرایانه عمل کند: سازمان تندآموز در فضایی باز عمل می کند، کارکنانش در قبال یکدیگر بازخورد صادقانه تری دارند، در مقابل هم موضع تدافعی نمی گیرند و تمایل پایان ناپذیر خود را نسبت به پیشرفت سازمان به نمایش می گذارند. همچنین، افراد در همه سطوح سازمان به بحث و گفت وگو و تلاش براساس واقعیت های سازمان اشتیاق دارند.
۲) بر هدف نهایی خود تاکید می کند: سازمان تندآموز، نسبت به موقعیت رقابتی خود به شدت حساس می شود. به این ترتیب هدف نهایی سازمان – در ایده آل ترین حالت رقابتی– اهمیت شایسته خود را به دست می آورد.
۳) به تحولات صنعت پاسخ می دهد: سازمان تندآموز، تحولات قواعد بازی صنعت را پیش بینی می کند و به سرعت درمی یابد که چگونه باید مطابق با آنها عمل کند.
ب) تقویت تغییرپذیری
سازمان تندآموز در پرتو پیشرفت های نوین، توان تغییرپذیری خود را تقویت می کند. چنین سازمانی، به سرعت دانش مورد توجه مشتریان را کسب می کند. از فناوری جدید بهره می گیرد، از زمان چرخه کار می کاهد، به نوآوری متوسل می شود، با انعطاف پذیری عمل می کند و فرآیند تغییر را قوت می بخشد.
۱) به دانش مشتری پسند دست می یابد: سازمان تندآموز به سرعت اطلاعات جدید را کسب کرده و آن را به دانش تبدیل می کند. سپس به بهره گیری از این دانش در ایجاد ارزش افزوده برای مشتریان اقدام می کند.
۲) از فناوری نوین به نفع خود بهره برداری می کند: سازمان تندآموز از پیشرفت های فن آورانه به سرعت آگاه می شود و فناوری جدید را در ارائه خدمات بهتر به مشتریان به کار می گیرد.
۳) از زمان چرخه کار می کاهد: همان گونه که کریس مایر در کتاب خود تحت عنوان چرخه زمانی سریع اشاره کرده است: اجرای موفقیت آمیز استراتژی چرخه زمانی سریع، مستلزم تلفیق منظم ارزش ها، فرآیندها، اهداف و پاداش های جدید با فرآیند کار است تا نرخ و سرعت یادگیری سازمانی افزایش یابد. بنابراین، یادگیری باید افزایش ارزشی که موردنظر مشتری است و بهبود منظم فرآیند انتقال این ارزش افزوده را هدف قرار دهد. سازمان تندآموز ممکن است به این نکته پی ببرد که انجام برخی از مراحل یک فرآیند احتمالاً مستلزم صرف وقت بیشتری است، ولی می توان سایر اجزای آن را با تخصیص وقت کمتری انجام داد. مساله این است که بر کاستن از کل چرخه زمانی تاکید شود، نه زمانی که به هریک از اجزای فرآیند تخصیص می یابد.
۴) به نوآوری متوسل می شود: نوآوری در جوی از اعتماد و ریسک صورت می گیرد. در یک سازمان تندآموز، رهبران با حمایت کامل از کارکنان خود، بذر اعتماد می افشانند. با تلاش مشتاقانه کارکنان برای پاسخگویی به چالش هایی که به وسیله رهبری برنامه ریزی می شود، بالطبع احتمال مخاطره و ریسک پذیری بیشتر خواهد شد.
۵) با انعطاف پذیری عمل می کند: یادگیری، محصول و نیز عامل تحقق تحول است. سازمان تندآموز با توسعه قابلیت های یادگیری خود، انعطاف پذیرتر عمل می کند. یعنی با اعتمادی بیشتر و قابلیت تغییرپذیری بهتر به مواجهه با تغییرات می پردازد.
۶) فرآیند تغییر را قوت می بخشد: راهبردها، تدابیر، مهارت ها و ابزار سنجش مورد استفاده در سازمان های تندآموز، می توانند هرگونه تلاش درجهت تحول سازمانی، ازجمله مدیریت کیفیت جامع یا بازبینی طرح ها را تحقق بخشند. یادگیری همراه با تلاش برای تحول، به سرعت تحقق می یابد. در سازمان جذب می شود و به افراد درگیر در سایر پروژ ه های یادگیری منتقل می شود.
ج) بهبود عملکرد
یک سازمان تندآموز، بر پیشرفت و بهبود عملکرد تاکید دارد و هر گروه کاری را به عنوان فعالیت تجاری کوچکی اداره می کند. بنابراین موجبات بهبود عملکرد را فراهم می آورد.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان