در خبر ها آمده بود که شورای همکاری خلیج فارس در نشست اخیر خود کلیات راه اندازی پول و بانک مرکزی واحد را در کشورهای عربی حاشیه خلیج به تصویب رسانده است و قرار است در نشست های آتی جزییات مختلف آن مانند شرایط ورود, نام پول, محل استقرار بانک مرکزی و... مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
بزرگترین و موفق ترین تجربه بین المللی در این خصوص باز می گردد به عملکرد اتحادیه اروپا در رواج پول مشترک اروپایی با نام یورو و تقویت آن به واسطه توانمندی های اقثصادی و صنعتی اعضا که این پول توانست در مقابل ارز هایی مانند دلار و ین ژاپن به قدرت مناسبی برسد و تاثیرات بسیار بالایی را در مناسبات اقتصادی بین المللی بگذارد.
پیچیدگی های اقتصاد در عصر حاضر و توسعه نظام تجارت جهانی کشورها را به سمتی می برد که ناچار از تقویت توان خود دربرابر قدرت های دیگر هستند و در این بین اتحاد کشورهای عربی که رشد و توسعه اغلب آن ها به واسطه دلارهای نفتی به دو دهه اخیر باز می گردد بی شک نقطه عطفی در اقتصاد منطقه و سطح بین الملل خواهد بود. در شرایطی که این کشورها به دلیل جمعبت کم و دسترسی به منابع عظیم نفت و گاز از موقعیت پولی مناسبی نسبت به بسیاری از کشورهای دنیا برخوردار هستند اتحاد آنها برای دست یابی به پول مشترک می تواند برآیند مثبتی را برای اقتصادشان به همراه داشته باشد این در حالی است که به دلیل سیاست های باز آنها, سیل سرمایه گذاری های خارجی و توجه کشورهای آمریکایی و اروپایی برای حضور فعالانه در اقتصاد این کشورها قدرت و توان مضاعفی را برای آنها فراهم آورده است و بهترین فرصتها را برای خروج آنها از اقتصاد تک محصولی و ورود به فضای جدید کسب و کار و اقتصاد به وجود آورده است به گونه ای که صنعت توریسم و همچنین تبدیل شدن برخی از این کشورها به عنوان باراندارهای اقتصادی خلیج فارس زمینه توسعه سریع آنها را فراهم کرده است.
این در شرایطی است که سیاست های ضعیف اقتصادی, ایران که از نظر تمامی شاخص های بالقوه اقتصادی به مراتب سرتر و توانمند تر از این کشورهاست هنوز درگیر حل معادله های دو مجهولی اقتصاد به بن بست رسیده خود در عرصه اقتصاد جهانی است. چرا که علی رغم فرصت های فراوانی که با افزایش قیمت نفت در سه سال اخیر برای گذار از اقتصاد تک محصولی وجود داشت تمام تلاش خود را معطوف رفع صورت مساله تورم با راه حلهایی مانند حذف سه صفر از پول ملی و یا در پیش گرفتن سیاست های انقباضی مالی در داحل کشور است که بی شک زمینه ورشکستگی صنعت و تولید ملی را در رقابت با ابر قدرتهای صنعتی منطقه ای و بین المللی را فراهم می آورد.
به هر حال شنیدن این خبر در شرایط حاضر نکته ای است که نباید از ذهن سیاستگذاران اقتصادی دور باشد و تهدیدهای حاصل از این اتحاد قطعا اثرات بسیار خطرناکی را می تواند برای اقتصاد ایران در منطقه و بین الملل به همراه داشته باشد که باید پیش بینی ها و اقدامات لازم برای کنترل این آثار پیش از وقوع آنها انجام شود.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان