چند دليل برای كودتايی بودن۲۲ خرداد
اگر عضو یکی از شبکههای زیر هستید میتوانید این مطلب را به شبکهی خود ارسال کنید:
[19 Jun 2009]
[ اسفنديار ذوالقدر]
روز۲۲ خرداد سال۱۳۸۸ که روز رای گیری برای دهمین دوره ریاست جمهوری درایران بود را می توان هرچیزی نامید، به جزء روز برگزاری انتخابات سالم. زیرا اتفاقاتی که چند روز قبل از برگزاری انتخابات در جریان بود نشان می داد که روند انتخابات مسیرعادی و سالمی را طی نمی کند. گذشته از مباحثی که توسط احمدی نژاد درمناظره ها مطرح شد که کاملا از پیش تعیین شده و هدف گذاری شده بود، اما با بررسی چند اتفاق بسیار مهمی که پیش از انتخابات رخ داد و درآنروزها به دلیل شورانتخاباتی حاکم برجو جامعه، کمتر مورد توجه واقع شد، می توان نتیجه گرفت که نتایج انتخابات، حاصل رای گیری روز ۲۲خرداد و آرای مردم نبود. بلکه انتخابات زمینه ای بود برای اجرای پروژه از پیش طراحی شده که آنروزها کمتر کسی به آن توجه داشت.
اگر برمبنای علم تحلیل اطلاعات، مسایل چند روز قبل از انتخابات مورد تحلیل و بازبینی قرار گیرد متوجه خواهیم شد که این پروژه که امروزه ازآن به عنوان کودتا نام برده می شود، درحقیقت شروع آن دربحبوحه تبلیغات انتخاباتی کلید خورده بود. یعنی درست یک هفته مانده به انتخابات که مراکزتحقیقات و نظرسنجی ها که وابسته به نهادهای امنیتی هستند، درآخرین نظرسنجی های که داشتند اعلام کردند، احمدی نژاد نمی تواند بیش از۴۴درصد آرا را کسب کند. البته در نظر سنجی های مداوم و مستمری که این موسسات از آبان ماه سال گذشته انجام می دادند، آراء احمدی نژاد بین ۳۰ تا ۴۰ درصد درنوسان بود. البته از آبان ماه تا اسفند ماه نظرسنجی ها بین خاتمی،هاشمی، کروبی و احمدی نژاد بود که با استعفای خاتمی و قطعی شدن حضور میرحسین موسوی، نظر سنجی بین احمدی نژاد، کروبی و میرحسین و ازاردیبهشت ماه رضایی هم بود. روزنامه کیهان که با این موسسات در ارتباط است، دراواخر فروردین ماه در ستون ویژه خود این نتایج را منتشر کرد و نوشت که بر اساس نظرسنجی ها احمدی نژاد ۴۴ درصد آرا را کسب خواهد کرد.
اما اين پروژه از زمانی کلید خورد که آخرین نظرسنجی ها که ده روز قبل از انتخابات انجام شده بود نشان داد احمدی نژاد نمی تواند در خوشبینانه ترین حالت نیز بیش از ۴۴درصد آرا را کسب کند. لذا ستاد احمدی نژاد با ورود جنجالی به مناظره ها رسما پروژه کودتای نرم را کلید زد اما هیچ یک ازسه کاندیدای دیگر، به دلیل شرایط حاکم بر جو جامعه و اطمینان ازاینکه احمدی نژاد نمی تواند در مقابل موج عظیم آرای مردم ایستادگی کند، نتوانستند تدابیری را برای جلوگیری از وقوع پروژه کودتای نرم در پیش بگیرند و از سوی دیگر احمدی نزاد نیز با آگاهی از نقاط مثبت نگرش کاندیداهای رقیب (یعنی مشارکت میلیونی مردم درپای صندوقهای رای) با بهره گیری از تئوریهای جنگ روانی (غلفت از نقاط آسیب پذیر) توانست با همین ابزار پروژه خود را پیش ببرد.اما هر ترفند و زیرکی که مجریان این پروژه داشتند، در حین انجام و طراحی آن، شکافها و درزهای اطلاعاتی باعث شد که بتوان مسیر فعلی کودتای نرم را از قبل پیش بینی کرد.
در اینجا با باز بینی و تحلیل وقایعی که پیش از انتخابات از طرف احمدی نژاد انجام شد می توان نتایج انتخابات اخیر و مسایل پشت پرده انرا بدرستی شکافت.
۱- هفت روزقبل از انتخابات، خبرگزاری ایلنا، درگزارشی از اولین مصاحبه مطبوعاتی محتشمی پور،رئیس کمیته صیانت از آراء ستاد میرحسین موسوی، خبری منتشر کرد که در آن وی گفته بود؛ طبق اطلاعاتي كه از درون سيستم سازمان مخابرات داريم، درصدد هستند كه در روز انتخابات سيستم اينترنتي را قطع كنند و تنها يك سيستم داخلي براي وزارت كشور و شوراي نگهبان برقرار كنند كه اين اقدام به معناي تسلط در انتخابات است و من به دولت اخطار ميدهم كه هر گونه حركتي دراين زمينه به معني تخلف است. وي همچنين از ارتباط اين كميته با صندوقهاي اخذ راي از طريق پيامك اطلاع داده و گفته بود: همچنين احتمال اختلال وسيع در شبكه تلفن همراه در روز انتخابات نيز وجود دارد و من در اين زمينه نيز به وزارت كشور ودولت اخطار ميدهم چنانچه خللي ايجاد شود به معناي تخلف در انتخابات است. محتشمی پور از مخابرات خواسته بود که درابن باره موضع گیری کند (خبر شماره ۷۴۳۸۹ سایت عصر ایران ۱۵/خرداد۱۳۸۸ ساعت ۲۱:۵۶). دوروز بعد نیز شرکت ارتباطات زیرساخت وقوع چنین اتفاقی را قویا تکذیب کرد واعلام کرد؛ اين شرکت شبکه مورد نياز براي ستاد انتخابات را تامين مي کند و نهايت تلاش خود را خواهد داشت، تا کمترين اختلالي در شبکه ديتا، نداشته باشيم (خبرگزاری ایرنا خبر شماره ۵۳۰۲۳۸ مورخ۱۷/خرداد۱۳۸۸ ساعت۹:۴۲).
اما برخلاف وعده های داده شده، شب ۲۱ خرداد، یک روز قبل ازانتخابات، دیدیم که درایران بطور کلی شبکه پیام کوتاه مختل شد، شبکه تلفن همراه با اختلالات بسیاری مواجه بود و اینترنت نیز نه بطور کامل اما نیم بند قطع بود. در حالی که در دو انتخابات گذشته ریاست جمهوری (هشتم و نهم) که سیستم تلفن همراه نیزوجود داشت و مورد استفاده مشترکان بود، اما به هیچوجه دچار اختلالات امنیتی نبود. در حالی که فقط در شرایط قرمز امنیتی و برای جلوگیری از ارتباط، شبکه تلفن همراه قطع می شود. بنابراین این موضوع نشان می داد که یک وضعیت قرمز امنیتی در کشور حاکم شده بود و شرایط در حالت عادی نبوده است. لذا برای جلوگیری ازارتباط ناظران کاندیداها درسرصندقهای رای با ستادهایشان و دادن گزارشهای لازم از روند انتخابات، شبکه تلفن همراه دچار اختلال شده بود. درآنروز کمتر کسی به علل ممکنه این اتفاق توجه کرد، اما پس ازوقایعی که اتفاق افتاد، با باز تحلیل این اتفاقات به ریشه این حوادث به ظاهر عادی می توان پی برد.
۲- با وجودی که دادستان کل کشور با اختصاص وقت اضافی به احمدی نژاد، پس از اتمام مناظره ها مخالفت کرده و گفته بود: پيش از اين نيز به دو عضو ديگر اين كميسيون اعلام كرده بوديم كه زمان درنظر گرفته شده براي كانديداها بايد برابرو يكسان باشد؛ از اين رو اختصاص وقت به نامزدهاي انتخابات بهصورت نابرابر غيرقانوني است (خبر شماره۷۴۹۰۹ سایت عصرایران مورخ ۲۰/خرداد ۱۳۸۸ ساعت ۲۰:۴۳)، اما صدا وسیما بدون درنظر گرفتن مخالفت دادستان کل کشور، برای احمدی نژاد ۲۰ دقیقه وقت اضافی درنظر گرفت و او دقیقا ۳۳ساعت قبل از رای گیری توانست از رسانه ملی برای تبلیغ استفاده کند. اما نکته مورد توجه، استفاده ایشان از این وقت طلایی نیست. بلکه کلید طلایی و رمز اصلی در حرفهایی است که ایشان در۶۰ ثانیه آخر صحبتشان زدند. احمدی نژاد در پایان صحبتهایش چند کلمه ای را گفت که در آنروز بدلیل جو حاکم و همچنین تکرارمجدد اتهاماتی که قبلا نیز زده بود اصلا مورد توجه تحلیل گران واقع نشد. زیرا بیشتر توجهات به اتهامات و ادعاهایی بود که احمدی نژاد در این وقت اضافی مانند مناظره ها مطرح کرد.
اما رمز اصلی و حرفی که احمدی نژاد زد چه بود؟ او گفت: ما اطلاعات موثقی داریم که رقیب قافیه را باخته و دنبال اختشاش و تشنج است. لذا از طرفدارانم خواهش می کنم وارد درگیریها نشوند و احدی حق ندارد به خاط حمایت از من وارد این تنشها بشود.” هنوز ۳۳ ساعت به برگزاری انتخابات باقی مانده بود و احمدی نژاد از کجا می دانست که چه کسی رای خواهد آورد که با این اطمینان می گفت؛ رقیب قافیه را باخته است؟ مگر اینکه در محاسبات خود ودر پروژه ای که در دست اجرا بود، قافیه را به رقیب بازانیده بودند و خود نتایج اتخابات را ۳۳ساعت قبل، رقم زده بودند. جالب آنکه می دانستند نتایج به شکلی اعلام خواهد شد که چون مورد قبول جامعه واقع نخواهد شد، حتما تنش و تشنج هم در پی خواهد داشت. لذا وقوع تنش را هم پیش بینی کرده بودند. درحالی که در بسیاری از انتخابات دیگرهم کاندیداهای بازنده هم وجود داشتند، اما پس از اعلام نتایج، چون با پیش بینی مردم و آرایی که داده بودند زیاد فاصله نداشت، مردم پذیرفته بودند و تنش و تشنجی بوجود نیامده بود. بطور مثال؛ درانتخابات نهم ریاست جمهوری در مرحله دوم که هاشمی رفسنجانی رقیب احمدی نژاد بود و نتوانست رای بیاورد با وجود انکه بسیار هم از امثال احمدی نژاد قویتر هم بود، اما تنش و تشنجی ایجاد نشد. چون مردم با کمی بالا و پایین، آرایی که از صندوقها بیرون امد را پذیرفتند. اما اینبار چون می دانستند آرایی که اعلام خواهد شد، بهیچوجه مورد پذیرش افکار عمومی و مردم واقع نخواهد شد، لذا وقوع تنش و تشنج را نیز پیش بینی کرده بودند و با بهره گیری از فنون جنگ روانی، خواستند که وقوع تنش و تشنجهایی که بعد از اعلام نتایج بوجود خواهند آمد را به حساب بازنده بودن رقیب بگذارند و اینگونه وانمود کنند که اینها بدلیل باختن در انتخابات به تنش و تشنج روی آورده اند و با اعلام اینکه ما قبلا هم پیش بینی کرده بودیم و تذکر هم داده بودیم، نتایج انتخابات را توجیه کنند.
۳- محسن مخملباف در مصاحبه ای که با رادیو فرانسه داشت، گفته بود؛ شب از وزارت کشور به موسوی اطلاع دادند که برنده انتخابات است و خودش را برای جشن پیروزی آماده کند و لذا میرحسین هم تصمیم می گیرد شنبه که همزمان با ولادت حضرت زهرا(س) است، جشن پیروزی را برگزار کند. مخملباف می گوید؛ مجددا ساعت ۲ نصف شب از وزارت کشور با ستاد تماس گرفتند وگفتند که اشتباه شده و احمدی نژاد پیروز انتخابات است. فاتح هم در خاطرات انشب خود به این مسئله اشاره می کند.
چرا با وجود آنکه نتایج از پیش تعیین شده بود، اما به میرحسین اطلاع می دهند که پیروز انتخابات است؟ بله به خاطر اینکه این مسئله نیز بخشی از پروژه در حال اجرا بوده است. چون با این حرکت میرحسین را در موضع واکنشی و تحریکی قرار دادند و می دانستند که برای تحقق پیش بینی دوشب قبل احمد نژاد باید رقیب را به تحریک و واکنش واداشت. لذا با اطلاعات غلطی که به او دادند مقدمه اعتراضات را فراهم کردند. درحالی که اگرهم برفرض محال قرار بود میرحسین نفر برنده اعلام شود، با ترکیبی که وزارت کشور و مسئولان آن دارند، بهیچوجه جهت گرفتن مژدگانی!!! هم که شده بود به میرحسین اعلام نمی کردند. چه بسا فرایند اعلام رسمی را تا می توانستند ساعتها طول می دادند.
اما چون ترتیب تمام کارها داده شده بود، تصمیم می گیرند میرحسین را وارد فاز واکنشی نمایند و واکنشهای او و طرفدارانش را هم به حساب باختن قافیه که احمدی نژاد اشاره کرده بود بگذارند.
۴- عجله ای که در برگزاری جشن پیروزی از طرف احمدی نژاد وجود داشت نشانگر عادی بودن نتایج اعلامی انتخابات نبود. رسم قانونی و عرفی براین است که تا شورای نگهبان بعنوان ناظر انتخابات، صحت و سلامتی انتخابات را تائید نکرده، نتایج انتخابات حالت رسمی به خود نمی گیرد. اما اینبار چنین شد و با وجود اینکه هنوز شورای نگهبان به شکایات و اعتراضات کاندیداها رسیدگی نکرده است، احمدی نژاد مراسم جشن برگزار کرد و منتظر نظر قطعی شورای نگهبان نماند. چرا؟ چون اولا؛ از بررسی احتمالی شورای نگهبان و نتایج این بررسی مطمئن است والا اگر مطمئن نبود، جشن برگزار نمی کرد، چه بسا نتیجه بررسی های شورای نگهبان چیز دیگری بود آنوقت برایش خوبیت نداشت. اما چون از نتایج و روند بررسی شورای نگهبان مطمئن بود هیچ واهمه ای از نظر نهایی این شورا نداشت. ثانیا؛ خواست با برگزاری این جشن نشان دهد که آنقدر به نتایج اعلام شده اطمینان دارد که منتظر اعلام نظر شورای نگهبان نمی ماند. ثالثا؛ برگزاری جشن زودهنگام، تاکتیکی بود برای خنثی کردن حرکتهای اعتراضی که احتمال می داد زودتر از پیش بینی های پروژه خودشان به وقوع بپیوندد.
۵- چند روز مانده به انتخابات، صبح صادق، نشریه داخلی سپاه پاسداران، به دلیل استفاده از رنگ سبز توسط ستاد میرحسین، موضوع را با انقلابهای مخملی آسیای میانه مرتبط دانسته و مدعی شده بود؛ استفاده از يك رنگ خاص براي اولين بار در انتخابات، از دلايل محكم ديگري است كه برخی كارشناسان سياسي، آن را نشانه اي از كليد خوردن پروژه انقلاب مخملي در انتخابات دهم ارزيابي مي كنند و در مصاحبه ای که با سردارجوانی، رئیس اداره سیاسی سپاه، انجام داده بود به احتمالات وقوع انقلاب مخملی در ایران پرداخته اشاره شده بود و مطلب را با این تیتر منتشر کرده بود: با هوشياري مردم، هر حركتي براي انقلاب مخملي در نطفه خفه خواهد شد. رئیس اداره سیاسی سپاه باصراحت گفته بود: “برخي از گروه ها، افراد و روزنامه هاي دوم خردادي، با صراحت اين طور مطرح مي سازند كه اگر انتخابات سالم برگزار گردد ما پيروز هستيم و كانديداي ما رأي مي آورد. اين نوع تبليغات و فضاسازي در حالي انجام مي شود كه تمام نظرسنجي هاي انجام شده از فاصله قابل توجه كانديداي مورد نظر با كانديداي جبهه رقيب دارد. آقايان با تبليغات سنگين و فضاسازي رسانه اي، خود را پيروز انتخابات معرفي كرده و با اعلام جشن پيروزي زود هنگام هواداران را هيجاني و ذوق زده كرده و در صورت پيروزي رقيب، موضوع تقلب در انتخابات را مطرح خواهند ساخت. اين مسئله، دقيقاً همان سناريويي است كه از سوي مخالفين دولت گرجستان كه از سوي غربي ها حمايت مي شدند، با استفاده از رنگ سرخ و در انتخابات رياست جمهوري سال ۲۰۰۳ ميلادي اين كشور اجرا گرديد و با كشاندن هواداران سرخ رنگ خود به خيابان ها و گسترش اعتراضات به نتيجه انتخابات و با حمايت هاي سنگين غربي ها، در نهايت دولت حاكم را وادار به عقب نشيني كرده و خود وارد قدرت شدند. بنابراين برخي معتقدند كه افراطيون دوم خرداد چنين برنامه اي را براي انتخابات دهم رياست جمهوري در سر مي پرورانند”. (خبر شماره ۷۴۹۱۰ سایت عصر ایران / ۲۰ خرداد ۱۳۸۸).
اینگونه پیشگویی و خبر از اتفاقات آینده دادن، نمی تواند بدون طرح ریزی و برنامه ریزی انجام گیرد. زیرا بحث استفاده از رنگ در تبلیغات نه مختص این انتخابات بود و نه مختص یک کاندیدای خاص. هرکاندیدا رنگی را انتخاب کرده بود. بنابراین این از فنون جنگ روانی است که بتوان از جزء نتیجه کل گرفت و درحقیقت روند منطقی هم به موضوع داد. روندی که در این مصاحبه پیش بینی شده بود، اعتراض به نتیجه انتخابات بود. مگر نتیجه انتخابات از یک هفته قبل مشخص بوده که حالا نوع و شکل اعتراض به این نتایج هم مشخص گردیده است؟ مگر اینکه نعوذبالله بگوییم یا از غیب خبر دارند و یا اینکه خدای نکرده!! بگوییم از قبل نتایج را مشخص کرده و واکنش ها را هم مورد ارزیابی قرار داده بودند.والا یک هفته قبل از انتخابات، صحبت از واکنش کاندیدای بازنده درکدام یک از انتخابات ریاست جمهوری بوده که حالا قابل پیش بینی عین واقع صورت گیرد؟ پس یکجای این قضییه می لنگد. والا طرح چنین مسائلی جز ناامید کردن مردم در شرایط شور انتخاباتی چه حاصلی می توانست داشته باشد؟
مطلبهای دیگر از همین نویسنده در سایت آیندهنگری: