تعداد اندکی از زنان هستند که شرکتهای فناوری را مدیریت میکنند، به همین دلیل، وقتی یکی از آنها برکنار میشود، سایر زنان سیلیکون ولی با این نگرانی مواجه میشوند که نسلشان در حال انقراض است. این شبهه را بارها رسانهها هم مطرح کردهاند، با همه اینها، زنان در فناوریهای پیشرفته روزبهروز وضعیت بهتری مییابند.
آخرین اتفاق نگرانکننده برای زنان مدیر در سیلیکون ولی روز ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۸ افتاد؛ زمانی که پاتریشیا روسو (Patricia Russo) از پست مدیریت اجرایی شرکت آلکاتل، لوسنت، سازنده تجهیزات مخابراتی کنار رفت و پیش از او نیز دایان گرین (Diane Greene)، از مدیریت شرکت TMWare، کنار گذاشته شد و مگ ویتمن نیز اوایل امسال از مدیریت eBay کنار رفت و فراموش نکنیم خروج جنجالی کارلی فیورنیا از HP (سال ۲۰۰۵) و کارول بارتز (Carol Bartz) از اتودسک (سال ۲۰۰۶) را.
برکناری یا کنارهگیری این زنان نیز در اکثر موارد، نتایج ضعیف مدیریتی یا نابهسامانی مالی شرکتها بوده است. مثلا فیورنیا به دلیل نتایج ضعیف مالی از HP کنار رفت و مارک هرو به جای او نشست. ویتمن به دلیل صرف هزینه زیاد برای خرید Skype و سپس عدم موفقیت در فراهم آوردن زمینه رشد مداوم eBay بر کنار شد و در مورد دایان گرین نیز که توانسته بود یکی از معدود تجربیات موفق نرمافزاری ده سال گذشته را رقم بزند، یکی دو فصل مداوم افت و کاهش ۶۰ درصدی ارزش سهام شرکت، موجب ترک شرکت VMWare شد.
برکناری گرین، آخرین شاهد بر مدعای روزنامه سنخوزه مرکوری نیوز بود که روز یازدهم ژوییه در گزارش صفحه اول خود نوشت: «تعداد مدیران زن در مدیریت شرکتهای برتر به صفر رسیده است». این گزارش به وضعیت اسفناک رهبران زن در «دره سیلیکون» میپرداخت. در همان زمان نیوزویک در مقالهای ۱۵۰۰ کلمهای، به ظهور نسل جدیدی از زنان علاقهمند و ماهر در فناوری اشاره کرد.
▪ به نظر شما کدام یک از این دو ادعا درست است؟
ـ من میگویم هر دو.
واقعیت این است که در قلمرو فناوری، زنان اندکی پستهای مدیریت اجرایی را در دست دارند.
اما اشتباه نکنید. هنوز هسته منسجمی از مدیران زن در نزدیکی بالاترین نقطه مدیریتی شرکتهایی همچون اوراکل، گوگل و هیولت پاکارد به فعالیت مشغولند که بدون شک در سالهای آینده مناصب مهمتری را اشغال خواهند کرد.
موضوع جالب توجه آنکه با وجود نبود زنان در سطح مدیریتی ارشد شرکتهای فناوری، بسیاری از زنان ستیزهجو در بنیانگذاری برخی شرکتها نقش داشتهاند. مطمئنا نام این زنان را تا به حال نشنیدهاند اما تینا شارکی، بنیانگذار مرکز مراقبت از کودکان جانسون، کاترینا فیک، یکی از بنیانگذاران Flickr (که بعدا یاهو آن را خرید) منا تروت، بنیانگذار و مدیر سرویس وبلاگ Six Apart، جنیا بیانچینی، مدیر اجرایی Ning (شرکتی که به کاربران امکان میدهد شبکه اجتماعی برای خود ایجاد کنند) و ماریسا مهیر، مدیر تحقیقات محصولات و تجربیات کاربران یاهو، تنها چندین مثال از این دست هستند.
نکته جالب توجه دیگر آن است که نسل جدید زنانی که در عرصه فناوری سمتهای سطح بالایی در دست دارند، مثل قدیم تدافعی عمل نمیکنند و این مساله تفاوت آنان با بانوان مدیر کت و شلوار پوش سیلیکون ولی همچون فیورینا و ویتمن است. این دو زن بهرغم ظاهر زنانهای که داشتند، هرگز جنسیتشان مورد توجه قرار نمیگرفت.
این زنان روحیهای سیاسی داشته و همواره با کت و شلوار و موهای آراسته در جلسات و محل کار ظاهر میشوند و همیشه هم به خاطر لباسها و ظواهرشان مورد انتقاد و قضاوت قرار میگرفتند؛ موردی که هیچگاه در مورد مردان دیده نمیشود.ولی روش بارتز کمی متفاوت است. او خیلی راحت در مورد وضعیت خانهداری و مسوولیتهای مادری خود و اینکه چگونه در یک شرکت فناوری شروع به کار کرده، صحبت میکند.
وی معتقد است هیچ اشکالی ندارد که یک مدیر اجرایی زن، زمانی که به اجلاس مدیران علوم و فناوری دعوت میشود، دامن بپوشد!
ایدهها و دیدگاههای بارتز امروز در میان زنانی که در عرصه فناوری فعالیتهای مهمی انجام میدهند زیاد به چشم میخورد.
تینا شارکی، وبسایت مرکز مراقبت از کودکان را به یک شبکه کاملا اجتماعی برای زنان تبدیل کرد و با این کار ۸۷ درصد از مادران آمریکایی و بسیاری از زنان سرتاسر دنیا، به طرفداران پروپاقرص این مرکز تبدیل شدند.
▪ به نظر شما دلیل موفقیت این زنان چه بوده است؟
ـ مطمئنا این افراد بیش از حد از ویژگی زنانه برخوردار نبودهاند ولی نکته مهم این است که آنها هیچ ابایی از زن بودن خود نداشته و با ظاهر کاملا زنانه به فعالیتهای خود میپردازند.شارکی، فیک و تروت مادران جوانی هستند که فرزندان کمسن و سالی دارند و در مراکز عمومی و فعالیتهای تجاری خود این موضوع را پنهان نمیکنند.