خواب نيمروزی، تنبلی يا نياز طبيعی؟
اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:
[01 Jul 2006]
[ بی بی سی]
هوا داغ است و در اداره گير افتاده ايد؟ نگرانيد که ناگهان سر خود را روی ميز بگذاريد و به خواب رويد؟ مؤسسه روز ملی خواب نيمروزی اخيراً اعلام کرد که شواهد موجود نشان می دهد که دو مرتبه خواب در شبانه روز کاملاً طبيعی است.
جلوی کامپيوتر نشسته و چشمان خود را به سختی باز نگه می داريد، نور آفتاب از پنجره به داخل اتاق کارتان می تابد و به شما می گويد که سخت نگيريد و قدری استراحت کنيد اما شما همچنان سعی می کنيد به خستگی خود پاسخی ندهيد و سرسختانه به کار ادامه می دهيد.
سازماندهندگان روز ملی خواب نيمروزی که اين هفته برگزار شد می گويند که شما در اشتباهيد.
آنها می گويند که بدن ما به گونه ای طراحی شده است که به خواب نيمروزی احتياج دارد.
سرحال آوردن اعضا و جوارح
نوک کينگزلی سخنگوی مؤسسه آگاهی خواب نيمروزی می گويد: "بيشتر مردم در طول روز استراحتی نمی کنند و تمام روز بيدار می مانند اما آنها خود را فريب می دهند، اگر آنها خسته هستند احتمال بيشتری وجود دارد که مرتکب خطا شوند زيرا نمی توانند بروشنی فکر کنند".
او می گويد خواب نيمروزه کوتاه مدت اين مشکل را حل می کند، خواب نيمروزی يعنی به درخواست "بدنمان گوش می کنيم."
وی می افزايد: "انرژی ما دوازده ساعت پس از عميق ترين لحظه خواب شبانه دچار افت می شود، ما خواب آلود می شويم و دمای بدنمان افت می کند، خواب نيمروزه کوتاه ما را سرحال می آورد."
اما چرا ما خواب نميروزه نداريم؟
اگر شما بگوييد که می خواهيد روزی يک ساعت در هنگام نهار ورزش کنيد همکارانتان به شما به عنوان الگو می نگرند اما اگر بگوييد که می خواهيد روزی يک ساعت خرخر کنيد، آيا به همان اندازه مورد تأييد قرار می گيريد؟
نوک کينگرلی می گويد: "خوابيدن از نگاه بسياری يعنی تنبلی، اين در حالی است که اين دو هيچ ربطی به يکديگر ندارند، خواب يعنی پاسخ به نيازی طبيعی، اگر کمپانيها نگاه بلندمدت تری داشتند متوجه می شدند که خواب نيمروز عملکرد کارکنان آنها را بهبود می بخشد."
به نظر او، در تابستان که مشکل خواب آلودگی بيشتر می شود خواب نيمروزی کوتاه کمک زيادی به همه می کند.
تا پيش از انقلاب صنعتی که ساعات کار مشخصی به همراه آورد، برای مردم شمال اروپا کاملاً عادی بود که بعدازظهر قدری استراحت کنند.
آن زمان مردم می خواستند برای شب نشينی و ميهمانی شام سرحال باشند به همين خاطر چند ساعتی را حوالی ساعت چهار بعدازظهر می خوابيدند.
پس از آن، سرحال و گرسنه از خواب بيدار می شدند و شام می خوردند؛ آنها از نيمه شب تا هنگام روشنايی صبح به خواب می رفتند.
محروميت از خواب
جيم هرون مدير مرکز تحقيقات خواب در دانشگاه لابرو ميگويد که اين الگو انطباق بيشتری با نياز طبيعی انسانها دارد.
وی می گويد: "ما به گونه ای طراحی شده ايم بايد در طول شبانه روز دو بار بخوابيم. يک خواب طولانی در هنگام شب و يک خواب کوتاه بعد از ظهر."
به گفته پروفسور هرون افرادی که تمايل به خواب نيمروزه دارند خوب است که حدود پانزده دقيقه در روز استراحت کنند.
خواب بيش از آن مفيد نخواهد بود زيرا وقتی از خواب بيدار می شويد احساس می کنيد که سرتان سنگين شده است.
اما او هشدار می دهد که بعضی خستگيها ناشی از دير رفتن به تختخواب است و ربطی به نياز طبيعی بدن ما ندارد.
چقدر ما به خواب احتياج داريم؟ به گفته پروفسور هورن بين هفت تا هفت ساعت و نيم خواب روزانه کافی است.
وی اين ادعا را که محروميت از خواب معضل همه گير دنيای مدرن است رد می کند و می گويد: "اين حقيقت ندارد که مردم صد سال پيش بيشتر می خوابيدند."
مطلب‌های دیگر از همین نویسنده در سایت آینده‌نگری:
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان