شفقنا رسانه- هادی خانیکی عضو، رئیس انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات در نشست «تأملی در ایده‌های آینده‌نگرانه تافلر» گفت: او کسی است که مفاهیم دشوار جامعه شناسانه، مطالعات آینده، فلسفی و اقتصادی را به موضوعاتی قابل طرح در سطوح غیرآکادمیک تبدیل کرد. در این نگاه که همه می‌توانند به آن بیندیشند، نگرانی از بعضی مفاهیم علمی را کم می‌کند. به نظر من تافلر نگرانی از آینده را در سطح وسیعی از جامعه ما کم کرد چون جامعه را قابل رصد کردن و فهم دید.
به گزارش شفقنا رسانه، خانیکی در ابتدای این نشست به مقوله‌ی ارتباط گر یا روزنامه‌نگار پرداخت و گفت: وقتی این مقوله به یک حوزه دیگر اضافه می‌شود به نظر می‌آید ظرفیت‌هایی به آن حوزه می‌افزاید، به عبارتی وقتی سخن از ژورنالیسم به میان می‌آید، موضوعی را به میان مایه‌ای تنزل می‌دهد.
خانیکی ادامه داد: اگر یک جامعه‌شناس یا سیاستمدار و فیلسوف قدرت ارتباط گری بیشتری داشته باشند و به تعبیر درست کلمه روزنامه‌نگار باشند، موضوعات را سطحی می‌کنند. به عقیده من اگر این افرد فهم ارتباطی داشته باشند، می‌توانند بهتر موضوع را توصیف و تبیین کنند و این ویژگی است که در تافلر دیده می شود و نوعی از فهم جامعه را به کمک ژورنالیسم ارائه می‌دهد که قابل تامل است.
خانیکی با اشاره به مفهوم «جامعه‌شناسی مترویی» گفت: از کار تافلر با عنوان جامعه‌شناسی مترویی یاد می‌کنند؛ یعنی او آثاری را خلق کرد که خیلی نیازمند مطالعه آکادمیک نیست و در فاصله پیمودن مسیر مترو هم می‌توان کارهای او را خواند و کارهای او می‌تواند عابران و رهگذران مترو را به خود جذب کند و به آنها چیزی بیاموزد.
او با اشاره به مهارت‌های مرحوم عباس کیارستمی اظهار کرد: تجربه‌ها و مهارت‌های روزنامه‌نگارانه، عکاسانه، نویسندگی، نقاشی، تدوین‌گری و … دلایلی است که سینمای کیارستمی مفاهیمی برای اندیشیدن و تجربه کردن ارائه می‌دهد.
خانیکی به بیان چرایی طرح این دو مسئله پرداخت و گفت: می‌خواستم نکته‌ای را بگویم که دوستان بیندیشند و این مسئله در حوزه آکادمیک و عمومی تبدیل به این شود که یک هنرمند یا سیاستمدار از فهم روزنامه‌نگارانه به عنوان یک ویژگی مبتنی بر افزودنی استفاده کند. اگر این را به مسئله قابل تفکر تبدیل کنیم، خواهیم دید در ایران یا جهان امروز افرادی که متفکر بودند، چه قدر قدرت ارتباطاتی داشتند.
او ادامه داد: کسانی همچون دهخدا، بهار، شاملو، کیارستمی و امثال این افراد در ایران و کسانی همچون مارکز در جهان به دلیل قدرت روزنامه‌نگاری خود می‌توانند بین رمان و رسانه، عکس و رسانه، شعر و رسانه و … پیوند برقرار کنند.
خانیکی به بیان زاویه دید خود نسبت به تافلر پرداخت و گفت: تافلر کسی است که مفاهیم دشوار جامعه شناسانه، مطالعات آینده، فلسفی و اقتصادی را به موضوعاتی قابل طرح در سطوح غیرآکادمیک تبدیل کرد. لازم نیست فقط در کلاس های دانشگاهی به تافلر پرداخت بلکه اندیشه‌های او را همه می‌فهمند و به آن توجه می‌کنند. این نوع نگاه آثار اجتماعی مفیدی دارد؛ یکی این که همه می‌توانند به آن بیندیشند و نگرانی از بعضی مفاهیم علمی را کم می‌کند. به نظر من، تافلر نگرانی از آینده را در سطح وسیعی از جامعه ما کم کرد چون جامعه را قابل رصد کردن و فهم دید.
او ادامه داد: در مباحث دکتر تهرانیان و دکتر علی اسدی در پژوهشکده علوم ارتباطی و توسعه ایران به بحث شوک آینده و نگرانی از آینده تافلر پرداخته شده است. همچنین زبان ساده، داشتن دید میان رشته‌ای و تاریخی، کم کردن نگرانی از آینده و قدرت ارتباط گری از جمله ویژگی‌های تافلر است که در فهم اندیشه‌های او و نگاه انتقادی به او می‌توان به آن توجه کرد.
نشست «تأملی در ایده‌های آینده‌نگرانه تافلر» ۲۲ تیر از ساعت ۱۷ الی ۱۹ در سالن کنفرانس انجمن ها واقع در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد. این نشست دومین جلسه گروه تخصصی آینده‌پژوهی فرهنگ و ارتباطات و جامعه (افواج) در انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات بود. سخنرانان این نشست شهیندخت خوارزمی، نائب رییس انجمن ایرانی مطالعات جامعه اطلاعاتی و مترجم برخی از کتاب‌های تافلر به زبان فارسی و هادی خانیکی ریاست انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و عضو هیئت علمی دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی بودند.
الوین تافلر، نویسنده و آینده‌پژوه آمریکایی بود که به خاطر آثارش در زمینه‌های انقلاب دیجیتال، انقلاب ارتباطات و… شناخته می‌شود. تافلر برای نخستین بار در ایران با ترجمه و انتشار کتاب «موج سوم» شهرت یافت. از دیگر نوشته‌های این نویسنده کتابی به نام شوک آینده است که با نگاهی متفاوت به آینده جهان می‌نگرد. تافلر حدود دو هفته پیش در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۶ درگذشت.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
شفقنا رسانه- هادی خانیکی عضو، رئیس انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات در نشست «تأملی در ایده‌های آینده‌نگرانه تافلر» گفت: او کسی است که مفاهیم دشوار جامعه شناسانه، مطالعات آینده، فلسفی و اقتصادی را به موضوعاتی قابل طرح در سطوح غیرآکادمیک تبدیل کرد. در این نگاه که همه می‌توانند به آن بیندیشند، نگرانی از بعضی مفاهیم علمی را کم می‌کند. به نظر من تافلر نگرانی از آینده را در سطح وسیعی از جامعه ما کم کرد چون جامعه را قابل رصد کردن و فهم دید.
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان