برگرفته از: Scienceblog
براساس مطالعات كنسرسيوم بين المللي محققان انستيتوي ARHS و مدرسه پزشكي هاروارد، همواره برخورداري از درصد كم چربي بدن نمي تواند خطر سكته هاي قلبي و ديابت را كاهش دهد.
داگلاس كيل و ديويد كاراسيك كه در حال مطالعه روي قلب بودند، موفق به كشف ژني شدند كه مرتبط با چربي كم بدن بود، اما علاوه بر اين با خطر افزايش ديابت نوع 2 و بيماري هاي قلبي نيز مرتبط است.
دكتر كيل مي گويد: وقتي اثرات اين ژن را كشف كرديم در حقيقت پرده از يك داستان فريبنده ژنتيكي برداشته شد. ما از چنين كشف غيرمنتظره اي بسيار متعجب هستيم.
افراد و بخصوص مرداني كه داراي شكل خاصي از اين ژن هستند ممكن است هم از چربي خون پاييني برخوردار باشند و هم احتمال ابتلابه بيماري هايي نظير ديابت نوع 2 يا بيماري هاي قلبي در آنها به وجود آيد.
به عبارت ديگر، اين تنها افزايش وزن يا چاقي بيش از حد نيست كه افراد را مستعد ابتلابه چنين بيماري هاي متابوليكي مي كند. براساس مطالعات انجام گرفته كه در نشريه Nature genetics به تاريخ 26 ژوئن 2011 چاپ شده، محققان ژنوم بيش از 75 هزار نفر را براي يافتن ژني كه تعيين كننده درصد چربي بدن است، مورد بررسي و آزمايش قرار دادند.
در اين ميان آنها شواهد محكمي مبني بر وجود ژني به نام IRS1 يافتند كه نشان مي داد اين ژن با ميزان چربي كمتر بدن ارتباط نزديك دارد.
در مطالعات بعدي و تحقيقات بيشتر مشخص شد كه اين ژن همچنين منجر به ايجاد ميزان ناسالم كلسترول و گلوكز در خون مي شود.
براي درك اين موضوع كه چرا ژن كاهش دهنده مقدار چربي در بدن مي تواند مضر هم باشد، مطالعاتي انجام شد و در نهايت محققان متوجه شدند اين ژن تنها باعث كاهش چربي زيرپوستي مي شود و نمي تواند ميزان چربي امعاء و احشا كه ارگان هاي داخلي را احاطه مي كند پايين آورد.
محققان گمان مي كنند افرادي كه داراي اين نوع ژن هستند نمي توانند به شكل درستي چربي زيرپوست را ذخيره كنند و در نتيجه اين چربي در جاي ديگري ذخيره شده و با عملكرد ديگر اندام ها تداخل ايجاد مي كند.
مشاهدات بيشتر نشان مي دهد اين ژن در مردان بيش از زنان وجود داشته و در حقيقت بسياري از مردان به ظاهر لاغر داراي چربي هاي شكمي زيادي هستند. تغييرات ژنتيكي تنها عامل تعيين كننده ميزان كل چربي در بدن شما نيست، بلكه نوع چربي هم مهم است. اجتماع بعضي چربي ها مانند چربي هايي كه زيرپوست جمع مي شوند ممكن است خطر بسيار كمتري از چربي هاي جمع شده در حفره هاي شكمي داشته باشند كه خطر ابتلابه بيماري هاي متابوليكي را افزايش مي دهند.