سياست سکوت برخی از نيروهای دمکراتيک ايران نسبت به تجاوز دولت عربستان به جنبش دمکراسی خواهی مردم بحرين سیاستی نادرست و زیانبار است.
به باور ما نيرهای دمکراتيک نبايد به دام جو سازی جمهوری اسلامی مبنی بر اسلامی وانمود کردن جنبش بحرين در غلطند. بر عکس تبليغات دولت ايران جنبش بحرين يک جنبش اسلامی برای استقرار حکومت اسلامی نيست بلکه جنبشی است ضد تبعيض که جوانان بحرين پرچم دار انند.
از انجا که جنبش جوانان در خاورميانه هنوز قادر به ايجاد نهادهای حزبی و سیاسی خود نشده است اين تصور به پيش می ايد که تشکل های موجود سنتی نيروهای اصلی سازنده جنبش های کنونی خاورميانه می باشند .
به همان گونه که جمعی در اغاز کار جنبش مصر نوزاد اخوان الملمين قلمداد می کردند ، به همان ترتیب که برخی جنبش مردم یمن را جلوه رقابت جدل ميان گروههای جدائی خواه بر عليه دولت صالح توصيف می کنند ، جمعی نيز گمان می کنند که اعتراضات مردم بحرين جلوه تضادهای گروههای شيعی هوادر جمهوری اسلامی با دولت بحرين می باشد.
در اين واقعيت که در هر سه کشور ياد شده گروههای قومی ، سنتی و دينی بخشی از جنبش اعتراضی هستند ترديدی نيست . انان تنها يکی از بازيگران صحنه خاورميانه و شرکت کنندگان در جنبش اعتراضی می باشند ليکن جنبش دمکراسی خواهی خاورميانه بر دوش نسل جوانی قرار دارد که به آزادی دمکراسی و راه گذر مسالمت اميز باور داشته و برای پايان دادن به استبداد و خودکامگی پا به ميدان نهاده است .
جنبش بحرين جلوه ای از مقاومت جوانان بحرينی است که تبعيضات دينی انان را در منکنه قرار داده است . نيروهای دمکراتيک ايران و بويژه اقليت های دينی که خود در ايران تحت شديد ترين تبعيضات دينی و مذهبی قرار دارند بايد بيش از هر گروه ديگری به دفاع از جوان بحرين بر خيزند و تبعيضات دينی را بر عليه شيعيان در بحرين محکوم کنند .
تنها در ضديت با تبعيضات دينی در هر شکل و ظاهری و جدا از اينکه هدف چنين تبعيضی پيروان کدام دين و مذهبی باشند خاورميانه خواهد تواست به کعبه دمکراسی و ازادی مبدل گردد .
از همين رو همه ايرانيان بايد با قاطعيت و به دون هيچ تزلزلی ، با درخواست برابری همه اديان و مذاهب در برابر فانون و عدم دخالت دولت های در امور دينی مردم ، دخالت دولت عربستان را در بحرين را محکوم کرده و خواستار خروج فوری انان از بحرين گردند.