حمله نيروهای نظامی عراق به کمپ اشرف که به کشته شدن بيش از سی نفر و زخمی شدن صد ها تن دیگر انجامید، رویداد دلخراش و غم انگيزی است که به درستی و به حق، واکنش و اعتراض نيروهای دمکراتيک را به دولت عراق به دنبال داشته است. بر اساس قرار دادهای امضا شده مسئوليت امنيت ساکنان کمپ اشرف به عهده دولت عراق و دولت آمريکا است و دولت عراق نميتواند از زير بار مسئوليت خود شانه خالی کند. در همين راستا مسلما تشکيل کميته حقيقت ياب برای آگاهی از علل پيدايش چنين فاجعه ای امری ضروری است، زيرا نه تنها عاملان چنين رفتار جنايت کارانه ای باید شناسائی و محاکمه شوند بلکه هم چنين از نقش ديگر نيروهائی که با اين جنايت همراه بوده اند پرده برداشته شود.
اين نخستين بار نيست که حمله به اردوگاه نظامی اشرف انجام می گيرد. بلکه در يکی دو سال گذشته چندين بار اردوگاه اشرف مورد تعرض و تهاجم و نيروهای عراقی قرار گرفته است. از اينرو تنها محکوم کردن اين فاجعه پاسخ گوی معضل کمپ اشرف نيست، بلکه لازم است جامعه جهانی راه حل عادلانه ای را برای حل دراز مدت اين مسئله به پیش نهد .
به نظر می رسد که چنین راه حلی بدون بسته شدن کمپ اشرف و انتقال قانونی ساکنان ان کمپ به کشورهای ديگر ممکن نمی باشد. واقعيت اين است که اعضای سازمان مجاهدين به دليل همکاری ان سازمان با دولت صدام نه تنها مورد اعتماد مردم ايران نمی باشند بلکه در زمره دوستان مردم عراق نيز به حساب نمی آيند. چنين موضوعی با خروج نيروهای آمريکا از عراق در پايان امسال ميتواند نتايج وخيمی را برای ساکنان آن کمپ ايجاد کند. از سوی ديگر درخواست از دولت عراق برای توافق با استقرار دائمی چنين کمپی در خاک آن کشور، هنگاميکه که مجاهدين در برخی از کشورها در ليست گروههای تروريستی قرار دارند، در خواستی منطقی و عادلانه به حساب نمی ايد. بويژه انکه شايعات فراوانی مبنی برتبديل شدن کمپ اشرف به مرکز جاسوسی برای ارتش آمريکا پراکنده است که در اين زمينه چند سال پيش نيز در چندين برنامه تلويزيونی آمريکا مورد بررسی مستندانه قرار گرفته و به واکنش های منفی نسبت به ساکنان کمپ دامن زده شد. چنين موضوعاتی بی ترديد اردوگاه اشرف را اماج حمله گروههای افراطی چون گروه مقتدی صدر قرار خواهد داد .
به همين خاطر نيز دولت عراق در طی چند سال گذشته بارها از دولت آمريکا و دولت های اروپایی خواسته است که فکری به حال ساکنان کمپ نموده و برای خروج انان از عراق چاره ای بيانديشند . دولت عراق به درستی بر اين موضوع تاکيد دارند که اجازه نخواهد داد از خاک عراق برای عمليات نظامی عليه همسايگانش استفاده شود.
متاسفانه رهبری سازمان مجاهدين به دليل منافع سياسی و مالی خود از دامن زدن به کارزاری برای خروج ساکنان اردوگاه نظامی اشرف و پناهنده شدن انان به کشورهای ديگر گریزان است و به اشکال گوناگون از زير بار چنين مسئوليتی طفره می رود.
کمپ اشرف متاسفانه سمبل يکی از زشتی های جامعه ما و گواه يک تراژدی انسانی است. انسان هایی که به دستور رهبران خود به مردم ایران پشت کردند و همچنان در رنجير يکی از بدنام ترین سازمان های "سياسی" ايران گرفتاراند. . کمپ اشرف نه جلوه مقاومت و ايستادگی که داستان زندگی کودکانی است که مجبورند داعما زير ترس و وحشت و به خاطر منافع رهبران مجاهدين کودکی را به سر کنند. جای تاسف است که گروه در تلاشند که از فاجعه کنونی برای تطهير چهره مجاهدين بهره جويند و کساني را که با همکاری یک دولت خارجی تبهکار به کشور خود لشکر کشيدند، به نام قهرمانان مبارزه سیاسی به مردم بفروشند تا فضای سياسی را برای پيمان ها سياسی ناميمون خود اماده سازند. بزرگترين خدمت نيروهای دمکراتيک به ساکنان کمپ اشرف نجات انان از ان اردوگاه، کمک به مهاجرت انان به کشورهای اروپائی و رها ساختن انها از زندان رهبران سازمان مجاهدين خلق است.