پیشگویی در مورد آینده، کار چندان آسانی نیست و هرگز نمی‌توان بدرستی در مورد اتفاق‌های سال‌های آتی نظر داد. اما محققان مرکز Popular Mechanics بر پایه سیر تحولات ۱۱۰ سال گذشته، ۱۱۰ پیش‌بینی را برای ۱۱۰ سال آینده انجام داده‌اند و ادعا می‌کنند که بخش اعظم این پیش‌بینی‌ها به حقیقت می‌پیوندد. این پیش‌بینی‌ها مربوط به بخش‌های مختلف زندگی بشر می‌شود و در برخی قسمت‌ها در مورد آینده فناوری اطلاعات هم نظراتی داده شده است.


سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲


شرکت گوگل و «آژانس طرح‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی» (DARPA) به گونه‌ای علم را جلو می‌برند که طی این یک دهه نیاز انسان به یادگیری زبان‌های جدید از بین می‌رود و همه دستگاه‌های الکترونیکی به یک مترجم هوشمند تبدیل می‌شوند. نرم‌افزارهای جدید در این دوره زمانی پیش از آن‌که در خیابان‌های شهر ترافیک ایجاد شود، آن‌ها را پیش‌بینی می‌کنند و به مردم اطلاع می‌دهند. گیرنده ماهواره‌ای GPS که شرکت IBM هم‌اکنون در حال تکمیل آن است در این دوره زمانی تکمیل می‌شود و بر اساس مدل‌های هوشمند و سیستم‌‌های شبیه‌ساز، اتفاقات را پیش از رخ دادن به اطلاع مردم می‌رساند. محققان دانشگاه MIT نیز طرحی در دست دارند که تا پیش از سال ۲۰۲۲ به اتمام می‌رسد. در این طرح موسوم به Peltier لباس‌هایی ساخته می‌شود که در آن‌ها از حسگرهای هوشمند استفاده شده است و بر اساس دمای محیط می‌تواند بدن فرد را به دمای متعادل برساند. طی این یک دهه ماشین‌های برقی نیز عمومیت پیدا می‌کنند تا در سال ۲۰۲۲ بیش از ۶۰ درصد خودروهای جهان انرژی مورد نیاز خود را از این طریق به‌دست می‌آورند. طی این دوره زمانی حجم اطلاعات با زتابایت(Zettabyte) محاسبه می‌شود. در سال ۲۰۱۰ حجم کل اطلاعات ذخیره شده در جهان برای نخستین بار به یک زتابایت رسید و پیش‌بینی می‌شود این رقم در سال ۲۰۲۲ هزار برابر شود. برای فهم بهتر این رقم، اگر هر بایت را یک شن کوچک درنظر بگیرید، یک زتابایت به اندازه مصالح به‌کار رفته در ۴۰۰ سد بزرگ خواهد بود.


سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۶۲


در این دوره زمانی لنزهای طبی از جنس پلیمرهای انعطاف‌پذیر ساخته می‌شوند و قابلیت نمایشگر، دوربین‌های دیجیتالی، سیستم دریافت اطلاعات و… را در اختیار می‌گیرند. گوشی‌های هوشمند این دوره می‌توانند ضربان قلب، سیستم تنفس، قند خون، فشار خون و… را آزمایش کنند. در سال ۲۰۲۳ میلادی نسخه دیجیتالی بیش از ۱۶۰ میلیون کتاب در سراسر جهان موجود خواهد بود و اگر به‌طور میانگین حجم هر کتاب الکترونیکی را ۳ مگابایت محاسبه کنیم، در آن سال ۱۲۴ ترابایت کتاب الکترونیکی در اختیار خواهیم داشت. در سال ۲۰۴۵ میلادی برای نخستین بار از روبوت‌های پرستار استفاده خواهد شد و در بسیاری از موارد این دستگاه‌ها، درمان انسان‌ها را به عهده خواهند گرفت، این طور که محققان پیش‌بینی کرده‌اند، در دهه ۲۰۶۰ ابررایانه‌ها با توان امروزی به اندازه یک حبه قند ساخته می‌شوند و ذرات نانو اساس ساخت تمام رایانه‌ها را تشکیل می‌دهند. در این دهه با نانوتکنولوژی، بسیاری از بیماری‌ها ریشه‌کن می‌شود و بسیاری از محدودیت‌های کنونی انسان از بین می‌رود. به عنوان مثال، گلبول‌های قرمز روبوتیک که در این دوره زمانی ساخته می‌شوند ۲۰۰ برابر بیشتر از مدل‌های طبیعی اکسیژن را در خود نگه می‌دارند و انسان تا ۴ ساعت بدون هرگونه تنفس در زیر آب دوام می‌آورد.


سال‌های ۲۰۶۳ تا ۲۱۲۲


در سال ۲۰۱۰ میلادی برای نخستین بار مسابقات جهانی المپیک روبوت‌ها در کشور چین برگزار شد اما پیش‌بینی می‌شود که در دهه ششم از قرن بیست‌ویکم میلادی مسابقات جهانی المپیک انسان‌ها به‌طور کامل توسط روبوت‌ها برنامه‌ریزی و اجرا شود. در این دوره زمانی زیردریایی‌ها بازنشسته می‌شوند و جای خود را به روبوت‌هایی می‌دهند که به وسیله حسگرهای هوشمند، لیزر و رادارهای پیشرفته فعالیت می‌کنند و در کمتر از یک ساعت هر مأموریتی را به انجام می‌رسانند. در این سال‌ها بدن انسان به یک دستگاه متصل به اینترنت تبدیل می‌شود و پزشکان می‌توانند به صورت مستقیم وضعیت سلامت انسان‌ها را از طریق حسگرهای متصل به آن بررسی کنند. حسگرهای نصب شده در شکم انسان وضعیت تغذیه و کاهش وزن را تحلیل می‌کنند و تراشه‌های مغزی اطلاعات مربوط به خواب شما را مورد بررسی قرار می‌دهند. این پیش‌بینی‌ها که هر کدام با جزئیات کامل و به صورت دقیق انجام شده، فقط توجه محققان مرکز Popular Mechanics را به خود جلب نکرده است و دیگر شرکت‌های بزرگ هم در این زمینه گزارش‌های مفصلی را منتشر کرده‌اند که از قابل استنادترین آن‌ها می‌توان به پیش‌بینی‌های جدید شرکت سیسکو اشاره کرد.


پیشگویی‌های سیسکو


«دِیو ایوانس» مدیر گروه راهکارهای تجاری اینترنتی سیسکو در گزارش آینده‌نگرانه این شرکت توضیح داده است که در سال ۲۰۲۹ میلادی هر کاربر می‌تواند ۱۱ پتابایت اطلاعات را کمتر از ۱۰۰ دلار خریداری کند. این میزان اطلاعات معادل آن است که بیش از ۶۰۰ سال به صورت ۲۴ ساعته تصاویر ویدئویی با کیفیت DVD تماشا کنید.


طی ۱۰ سال آینده سرعت شبکه‌های خانگی ۲۰ برابر افزایش خواهد یافت و حجم تولید اطلاعات خانگی هم ۲۰برابر خواهد شد. در سال ۲۰۱۳ میلادی به‌طور میانگین در هر ماه ۴۰۰ پتابایت اطلاعات در سراسر جهان تولید شد و به‌ازای هر انسان روی کره زمین یک میلیارد ترانزیستور ساخته شد که اندازه هر یک از آن‌ها یک ۱۰‌میلیونیوم سکه یک سنتی بود.


زندگی در سال ۲۲۰۰


با وجود پیش‌بینی‌های فوق، مرکز Future Timeline پا را از این هم فراتر گذاشته و برای سال ۲۲۰۰ میلادی هم پیشگویی کرده است. به گفته این مرکز، در سال ۲۱۰۰ میلادی هوش مصنوعی از هوش انسان فراتر خواهد رفت و به کمک انسان خواهد آمد. با حسگرهای مبتنی بر هوش مصنوعی، انسان‌ سال ۲۱۰۰ خواهد توانست تخصص در یک رشته ورزشی را در کمتر از یک ثانیه بیاموزد یا در همین زمان نحوه استفاده از یک دستگاه پیچیده را یاد بگیرد.


در سال ۲۱۵۰ علم بشر به قدری پیشرفت خواهد کرد که سفر بین کرات مختلف شبیه به سفرهای درون‌شهری انجام خواهد شد و بسیاری از ساکنان زمین، ساکن کره ماه خواهند بود. در این سال‌ انسان‌های روبوتیک و مصنوعی مانند انسان‌های حقیقی زندگی خواهند کرد و شهرها از مواد فوق پیشرفته‌ای ساخته خواهند شد که می‌توانند زمین و آسمان را تمیز نگه دارند. در این سال پوست بدن انسان مانند یک نمایشگر هوشمند همه اطلاعات مورد نیاز او را در اختیارش خواهد گذاشت و انسان به محض آن‌که به یک موضوع فکر کند، همه اطلاعات مربوط به آن را مقابل خود در اختیار خواهد گرفت. شهرهای این دوره زمانی مبتنی بر فناوری‌های پیشرفته‌ای ساخته خواهند شد که امکان هیچ گونه جرم و جنایتی در آن‌ها وجود ندارد و نه تنها انسان در محیط بیرونی به صورت دائم زیر نظر گرفته می‌شود، بلکه سیستم بیولوژیکی همه مردم به طور دائم تحت کنترل است.
در پایان این قرن هر کاربر معمولی دستگاهی شبیه به چاپگرهای امروزی در اختیار خواهد داشت که به یک مرکز داده گسترده متصل شده است. در این مرکز داده اطلاعات مربوط به خوراک، پوشاک، بیماری‌ و… موجود است و کاربر براساس نیاز خود می‌تواند بخشی از این اطلاعات را بارگذاری کند و با کمک دستگاه یاد شده آن را چاپ نماید و از این طریق غذا، لباس یا داروی مورد نیاز خود را در آنِ‌واحد در اختیار بگیرد. این دستگاه در اصل با هدف ریشه‌کن کردن فقر، گرسنگی و بیماری ساخته می‌شود و به عنوان جایگزین سیستم‌های کارخانه‌ای، کشاورزی و توزیع مواد غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همچنین با توجه به این‌که میانگین سن انسان‌ها سالانه ۲/۰ درصد افزایش می‌یابد، پیش‌بینی شده است که بشر سال ۲۲۰۰ میلادی به‌طور طبیعی ۲۰۰ سال عمر کند.