دوست گرامیم دستتان درد نکند! بسیار زیبا بود! شبیه این پدیده را آینشتاین گسترش فضائی می نامید. هر چیزی که اینجاست، تنها اینجا نیست. مثلا بدن ما هم میدان جاذبه ای دارد که بسیار ضعیف است ولی تا دوردستها میرسد. یا نوری که به بدن ما می خورد و یا انرژی که بدن ما استفاده می کند نیز در جهان منتشر میشوند و به سفرهای بسیار طولانی می روند. که شاید پس از چندین میلیار سال مجددا به چشم ما بر گردند. چرا که انحناء جهانی این امر را ممکن میسازد.
فیزیکی که بما میگفت تمامی جرم یک اتم در هسته ی آن است و آنهم نوترون و پروتن است، دروغ میگفت. نوترون و پروتن تنها
10% جرم هسته را تشکیل میدهند، 90% بقیه ذراتی مجازی هستند که دائما وارد هسته شده و خارج میشوند، یا بزعمی بوجود آمده و ناپدید میگردند. مثل اینکه جهان دیجیتالی ما را هم مانند هسته ی اتمها مجازی میکند. دوستان مجازی پیدا میکنیم. کتابهای مجازی مطالعه میکنیم، کلیپ های مجازی می بینیم. فیزیک جدید بر آن است که خلاء بزرگترین جرم کیهان را داراست. اشخاصی مانند لاورنس کراوسLawrence Kraussبر این نظر هستند که ما از هیچ بوجود آمده ایم چرا که خلاء هم جرم دارد.
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان