پریشب، حسن لباسچی، رهروی راستین آزادی و دموکراسی درایران که نزدیک به هفتاد سال به این آرمان وفادار و کوشا بود، به دور از سرزمینی که ریشه درآن داشت، در غربت درگذشت. حسن لباسچی از رهبران جبهه ملّی بود که از دوران دبیرستان شیفته جنبش ملّی شدن صنعت نفت شد و با دل بستگی به استقلال ایران، به کاروان پشتیبانان دولت مصدّق پیوست و این شیفتگی، دل بستگی و پیوستگی را هرگز آلوده نکرد و به راهی دیگر نرفت. از پلیه گذاران جبهه ملّی در خارج از ایران، از پایه گذاران و رهبران سازمان دانشجویان ایرانی در آمریکا و کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در خارج از کشور بود. مردی بود با یک کوله بار آزمون سیاسی که رخت خویش را در هشتاد و شش سالگی به درخت تاریخ آویخت و ما را تنها کرد.
درسوگ اوشاید این سروده بهار بهترین بیان زندگی و مرگ او باشد:
دعوی چه کنی داعیه داران همه رفتند / شو بارسفر بند که یاران همه رفتند
آن گَرد شتابنده که در دامن صحراست / گوید چه نشینی که سواران همه رفتند
گروهی از یاران دیروز، امروز و فردای حسن